وقتی مردم به بزرگترین تهدیدات نوآوری تبدیل می شوند

قرن هاست که در برابر نوآوری مقاومت شده است. از یخچال تا مارگارین، موسیقی ضبط شده و اخیراً رباتیک و هوش مصنوعی، فناوری‌های جدید با مخالفت مردم مواجه می‌شوند. در کتابی که به تازگی منتشر شده است ، پروفسور کالستوس جمعه از مرکز علوم و امور بین‌الملل بلفر مدرسه کندی هاروارد، تاریخچه تغییر این مخالفت را طی 600 سال شرح می‌دهد. سامانتا اسپونر، خبرنگار The Conversation Africa از جمعه در مورد یافته های اصلی خود پرسید.

مطالعه شما مقاومت در برابر فناوری‌ها و نوآوری‌های جدید را دنبال می‌کند. عوامل اصلی این مقاومت چه بودند؟

نیروی محرکه اصلی موارد مقاومت در برابر فناوری های جدید که در کتاب به آنها اشاره می کنم، درک ضرر است. مردم صرفاً به دلیل جدید بودن یا نادان بودن با فناوری‌ها مخالفت نمی‌کنند. آنها در برابر شکست مقاومت می کنند. زیان می تواند به صورت درآمد، هویت، جهان بینی یا قدرت باشد.

نکته کلیدی در اینجا این است که مقاومت در برابر فناوری های جدید ناشی از ادراکات است، نه شواهد واقعی. ادراک از دست دادن را می توان با عواملی مانند نابرابری اجتماعی تقویت کرد. برای مثال، مقاومت در برابر فناوری‌های جدید با این تصور تشدید می‌شود که مزایای آن احتمالاً نصیب بخش کوچکی از جامعه می‌شود در حالی که خطرات می‌تواند بخش وسیع‌تری از جامعه را تحت تأثیر قرار دهد.

به طور مشابه، این تصور که فناوری‌های جدید می‌توانند به تأثیرات فوری منجر شوند در حالی که مزایای آن در بلندمدت محقق می‌شود، مخالفت‌ها را تشدید می‌کند. ارائه شواهد علمی به عنوان راهی برای مقابله با مخالفان ممکن است مقاومت را تشدید کند، اگر به عوامل زمینه‌ای مرتبط با ضرر رسیدگی نشود.

مقاومت چه شکلی داشت؟

این مقاومت اشکال مختلفی دارد، که شامل به تعویق انداختن پذیرش، جستجوی اطلاعات بیشتر در مورد خطرات و مزایای فناوری‌های جدید، یا درگیر شدن در مخالفت آشکار است. در مواردی که شامل مخالفت آشکار است، معمولاً از تاکتیک های سیاسی استفاده می شود. این اغلب شامل تلاش برای گسترش پایگاه مخالفان از طریق کمپین های استخدام است. در این موارد، هدف به توجیه ابزارها گرایش دارد، بنابراین غیرمعمول نیست که ببینیم مخالفان به شیطان سازی، اطلاعات نادرست، دروغ های آشکار و کنایه تکیه می کنند.

ابزارهای قانونی اغلب برای جلوگیری از گسترش فناوری های جدید استفاده شده است. این به شکل درخواست هایی برای اثبات بی خطر بودن محصولات جدید است. همانطور که در مورد مارگارین در ایالات متحده انجام شد، قوانین مربوط به مالیات، برچسب زدن، تولید و فروش ارائه می شود، اما با هدف مسدود کردن محصول. همچنین نمونه های زیادی وجود دارد که در آن امکانات تحقیقاتی به عنوان راهی برای جلوگیری از تولید اطلاعاتی که می تواند برای تایید محصولات جدید مورد استفاده قرار گیرد، تخریب شده است.

آیا می توانید مثال هایی از تعامل بین فناوری های جدید و فرهنگ های آفریقایی بزنید؟

همانطور که در مورد تلفن های همراه در آفریقا نشان داده شده است، فرهنگ ها پویا هستند و با فناوری های جدید تکامل می یابند. نگرانی های اولیه مبنی بر اینکه تلفن های همراه می توانند باعث سرطان شوند، با آشکار شدن مزایای این فناوری کاهش یافت. امروزه تلفن های همراه به بخشی از فرهنگ تبدیل شده اند.

با این حال، محصولات تراریخته همچنان در سراسر آفریقا به چالش کشیده می شوند، تا حدی به دلیل خطرات درک شده ای که برای سیستم های کشاورزی فعلی ایجاد می کنند. پذیرش این محصولات انتخابی است که نشان دهنده سرعت آهسته تغییر سیستم های کشاورزی است. نمونه های دیگر تنش بین فناوری و کشاورزی فعلی شامل مخالفت با پذیرش برداشت مکانیکی چای در کنیا است. یکی دیگر از حوزه‌های اضطراب تکنولوژیک شامل درگیری بین رانندگان سنتی و Uber، همچنین در کنیا است.

چرا مقاومت در برابر تغییر یک مشکل است؟

مقاومت در برابر نوآوری یک مشکل است زیرا ممکن است جامعه را از فرصت استفاده از فناوری های جدید برای مقابله با انواع چالش های اقتصادی، زیست محیطی و حاکمیتی محروم کند. به همین دلیل است که برای جامعه مهم است که به جای تکیه بر کلیشه هایی مانند «مقاومت بیهوده است» یا اشاره نادیده انگاشته به لودیت ها، درک بهتری از منابع مخالفت با فناوری داشته باشد.

تناقضی از افزایش چالش‌های اقتصادی و زیست‌محیطی و تسریع پیشرفت فناوری وجود دارد. این نشان می دهد که بشر فرصت های بیشتری برای مقابله با چالش ها با استفاده از فناوری های جدید دارد. با این حال، سرعت تغییر اکنون آشکارا آنقدر سریع است که باعث ایجاد اضطراب تکنولوژیکی می شود. این می تواند منجر به نرخ پایین پذیرش فناوری و سرخوردگی عمومی از نوآوری شود.

نگرانی عمومی در مورد زمینه های نوظهور مانند هوش مصنوعی، ویرایش ژن، روباتیک، هواپیماهای بدون سرنشین و چاپ سه بعدی وجود دارد. این عمدتاً به این دلیل است که تأثیر بالقوه این فناوری‌ها احتمالاً از نظر کیفی متفاوت از تجربیات تاریخی است، زمانی که بخش‌های بزرگی از جامعه زمان کافی برای سازگاری با تغییر داشتند.

امروزه ماشین‌ها می‌توانند سریع‌تر از آموزش مجدد کارگران آسیب‌دیده یاد بگیرند که عملکردهای خاصی را انجام دهند. این نوع سناریو تا حد زیادی بی‌سابقه است و فناوری‌ها باید به گونه‌ای متفاوت اداره شوند.

آیا مقاومت در برابر نوآوری امروز به اندازه 100 سال پیش قوی است؟

پویایی مقاومت در برابر نوآوری در طول 600 سالی که کتاب من پوشش می دهد به سختی تغییر کرده است. این تا حدی به این دلیل است که ماهیت انسان در آن دوره تغییر نکرده است. مهمتر از آن این واقعیت است که عدم قطعیت، که محرک اصلی مجادله عمومی است، تنها با پیشرفت و تنوع فناوری ترکیب می شود.

با این حال، آنچه متفاوت است این است که سرعت پیشرفت آشکارا سریع است و ما اکنون در جهانی زندگی می کنیم که اثرات فناوری های جدید آشکارتر است. به همان اندازه مهم این واقعیت است که ایدئولوژی‌های نئولیبرال به ایجاد جهانی کمک کرده‌اند که در آن نابرابری پذیرفته شده و توسط مدل‌های تجاری که اختلالات اجتماعی را تجلیل می‌کنند، مورد حمایت قرار گیرد. این پیشرفت ها برای نوآوری خوب نیستند.

امروزه در برابر چه نوآوری هایی مقاومت می شود که می تواند تأثیر شگرفی در رسیدگی به چالش های بزرگ جهانی مانند فقر و تغییرات آب و هوایی داشته باشد؟

در دهه 1980، تحصیلاتم را در زمینه انرژی های تجدیدپذیر انجام دادم. پایان نامه کارشناسی ارشد من در واحد تحقیقات سیاست علمی در ساسکس در مورد فناوری فتوولتائیک خورشیدی (PV) بود. سپس هزینه PV حدود 20 دلار آمریکا در هر کیلووات ساعت بود. امروز قیمت حدود 25 سنت آمریکا است. با این کاهش، ما همچنین شاهد مقاومت در برابر انرژی های تجدیدپذیر از صنعت سوخت های فسیلی بوده ایم. چنین مخالفتی می تواند توانایی ما را برای مقابله با تغییرات آب و هوایی به خطر بیندازد.

یکی دیگر از حوزه های مهم هوش مصنوعی است که بر تمامی جنبه های زندگی انسان از جمله ساخت کلاه های بالا و در آینده ای نزدیک بر تولید کارتون تاثیر می گذارد. فن‌آوران و دانشمندان برجسته مانند بیل گیتس و مارتین ریس در دانشگاه کمبریج احتیاط خود را اعلام می‌کنند و از جامعه می‌خواهند تا عمیقاً در مورد پیامدهای چنین فناوری‌هایی فکر کنند.

نکته در اینجا مخالفت با فناوری نیست، بلکه یافتن روشی جدید است که بازتابی از دوران معاصر باشد.

راه حل چیست؟

در جست‌وجوی راه‌حل‌ها، باید به نگرانی‌های اصلی در مورد ضرر و طرد شدن فناوری به‌عنوان محرک اصلی مقاومت بازگردیم. نمونه محصولات تراریخته در آفریقا را در نظر بگیرید. بسیاری از مخالفت ها ناشی از احساس عمیق طرد شدن از فناوری است. سپس این در رد محصولاتی که بدون ورودی محلی توسعه یافته اند منعکس می شود.

بخش بزرگی از راه حل در طراحی استراتژی های نوآوری فراگیر نهفته است که به جامعه امکان می دهد هم در مزایا و هم در خطرات فناوری های جدید سهیم باشد. این در مورد ایجاد یک جامعه عادلانه است که آینده ای باز، خلاق و فراگیر را جشن می گیرد. اما این آینده باید از همین الان شروع شود.

فراوانی فن‌آوری، همراه با اصلاحات سیاسی که به دنبال کاهش نابرابری‌ها هستند، بهترین فرصت را برای بشریت فراهم می‌کند تا از مهم‌ترین ویژگی‌های خود – خلاقیت و نوآوری – بهره‌مند شود.

” نوآوری و دشمنان آن: چرا مردم در برابر فناوری های جدید مقاومت می کنند”، انتشارات دانشگاه آکسفورد، 2016.