هفته گذشته، کارگاه آموزشی تفکر ضد متعارف (ACT) و رویداد ایدهپردازی را با یک شرکت Fortune 100 تسهیل کردم. همه با هم، مجموعاً سه ایده تولید کردیم! بله سه!!!
چرا وقتی طوفان های فکری، کمپین های جمع سپاری و رویدادهای خلاقانه اغلب به تولید 100 یا حتی 1000 ایده می بالند، هیجان زده می شوم؟ زیرا هدف ACT تولید بیش از حد ایده ها نیست. بلکه تولید یک ایده بزرگ همراه با مراحل اولیه یک طرح اجرایی است. در کارگاه مورد نظر شرکت کنندگان را به سه گروه تقسیم کردم. هر گروه یک ایده بزرگ و یک برنامه عمل توسعه داد.
ما از ساختار معمول ACT پیروی کردیم . هر گروه هدف خود را ساختارشکنی کردند تا آن را بهتر درک کنند و آن را از منظرهای مختلف ببینند. از آنجا، آنها یک هدف سکسی را تدوین کردند (من یک متر برای قضاوت در مورد اینکه آیا هدف به اندازه کافی سکسی بود یا نه) ارائه کردم. از طریق آزمایش، مناظره و بحث، هر گروه ایده بزرگی را ایجاد کرد که آنها را قادر میسازد به هدف سکسی خود برسند.
البته این همان جایی است که ACT با بسیاری دیگر از روش های خلاقیت مشارکتی متفاوت است. اکثر این روشها نوعی طوفان فکری یا حل خلاقانه مسئله (CPS) هستند که در آن هدف تولید تعداد زیادی ایده است. علاوه بر این، در مرحله ایده پردازی نباید هیچ انتقاد یا زیر سوال بردن ایده ها وجود داشته باشد. همه ایده ها استقبال می شود. فرض CPS این است که در صورت انتقاد از ایده ها، افراد احساس ممانعت می کنند و ایده های خود را به اشتراک نمی گذارند که به نوبه خود باعث کاهش سطح خلاقیت در طول ایده پردازی می شود.
تحقیقات و تجربه شخصی من نشان می دهد که این درست نیست. منع هرگونه انتقاد و زیر سوال بردن ایده ها در واقع سطح خلاقیت را کاهش می دهد. بنابراین انتقاد و زیر سوال بردن ایده ها نه تنها در ACT مورد استقبال قرار می گیرد، بلکه مورد تشویق قرار می گیرد! با این حال، چهار قانون برای انتقاد وجود دارد.
- همیشه از ایده های خسته کننده و مرسوم انتقاد کنید. اینها به سادگی در ACT مجاز نیستند.
- وقتی ایده ای را نقد می کنید، باید سکوت کنید و اجازه دهید دیگران در صورت تمایل از این ایده دفاع کنند.
- از ایده انتقاد کنید نه شخص.
- اگر ایده ای را نقد می کنید، سعی کنید آن را بهبود ببخشید یا ایده بهتری را پیشنهاد دهید.
به لطف این رویکرد، ایدههای کسلکننده، معمولی و غیرقابل اجرا بلافاصله حذف میشوند و گروه میتواند روی ایدههای جالبتر تمرکز کند. مهمتر از همه، شرکت کنندگان در رویدادهای ACT اغلب می گویند که به نظر آنها بسیار شاداب است که اجازه داشته باشند از ایده ها انتقاد کنند. همانطور که یک مرد در کارگاه سه ایده اظهار داشت: “وقتی می توانیم ایده ها را نقد کنیم، می توانیم آنها را با جزئیات مورد بحث قرار دهیم، آنها را بهتر درک کنیم و واقعا آنها را توسعه دهیم. وقتی انتقاد مجاز نیست، نمی توانید این کار را انجام دهید.” بسیاری از شرکت کنندگان در سایر کارگاه ها و جلسات ACT نیز خاطرنشان کرده اند که به نظر آنها امکان انتقاد، پرسش و بحث درباره ایده ها شاداب و نشاط آور است.
در نتیجه، ACT مانند رویدادهای ایدهپردازی مبتنی بر CPS مانند طوفان فکری، فرآیند واگرایی و همگرایی نیست. بلکه فرآیندی است از آزمایش فکری ایدهها از جمله: آزمایش ایدهها، رد ایدههایی که خستهکننده هستند و ایجاد هیجانانگیزترین ایدهها.
علاوه بر این، هنگامی که مرحله توسعه ایده کامل شد، گروهها بلافاصله به مرحله برنامهریزی اقدام ACT میروند، که در آن یک برنامه اقدام گام به گام توسعه میدهند. این چیزی است که مدیرانی که مرا استخدام می کنند بسیار دوست دارند. در پایان جلسه ما با کیسه ای پر از یادداشت های پس از آن یا لیست بلندبالایی از ایده ها باقی نمی ماند. آنها با تیم های با انگیزه باقی می مانند که هر کدام یک ایده خلاقانه و کاملاً توسعه یافته و یک برنامه عمل دارند. نیازی به گفتن نیست، زمانی که شما یک ایده و یک برنامه عمل دارید، احتمال تحقق آن ایده بسیار بیشتر از یکی از 100 ایده موجود در یک لیست است.
بدون نظر