از آنجایی که فناوری و اقتصاد دیجیتال در طول مبارزات انتخاباتی اخیر در کانون توجه قرار داشتند، سیاست‌های احزاب حاوی شگفتی‌های کمی بود. در عوض توجه ما به گمانه زنی در مورد استفاده احزاب از رسانه های اجتماعی برای جلب آرا منحرف شد.
اما حتی اکنون که نتایج مشخص شده است، تأثیر بر بخش فناوری اکثریت محافظه‌کار و یک دولت مجازی تک حزبی در اسکاتلند تحت SNP کاملاً ساده نیست.
طوفان بر فراز اروپا
بیانیه اصلی سیاست محافظه کار این بود که بریتانیا را به «مرکز فناوری اروپا » تبدیل کند. با این حال، با اکثریت تقریبا 20 کرسی مجلس عوام، بدون شک بزرگترین چالش از سوی طرفداران اروپایی بدبین خود دیوید کامرون خواهد بود. برای توسعه هر نوع تسلط بریتانیا بر بخش فناوری، نیازمند تعامل هوشمندانه با اروپا و سیاست اتحادیه اروپا، مانند بازار واحد دیجیتال پیشنهادی است.
در حالی که وب‌سایت شماره 10 مطمئناً در مورد چشم‌انداز این دستور کار بسیار مشتاق است، آیا برای مثال، نماینده استون (و متعصب شناخته شده اروپا)، بیل کش ، همین احساس را خواهد داشت؟
ایمیل هفتگی برای اروپایی ها توسط دانشمندان اروپایی
تحصیلات
محافظه‌کاران همچنین تعهداتی برای بهبود آموزش در علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات داده‌اند. اما پیشرفت‌های به‌دست‌آمده در دولت ائتلافی قبلی نشان می‌دهد که چیز کمی در این سیاست وجود دارد که به‌درستی فکر شده باشد. ایده آموزش کدنویسی به کودکان و ابتکاراتی مانند «سال کد » (احتمالاً) بر این استدلال استوار است که تجهیز یک نسل به این مهارت‌ها در نهایت منجر به نوآوری واقعی فناوری و راه‌اندازی کسب‌وکارهای بیشتری می‌شود.
اما انتقادات به سال کد و مصاحبه فاجعه‌بار Paxman مدیر عامل پروژه نشان می‌دهد که رویکرد کد اول به نوآوری نه راه‌حل ساده و نه آسانی است. مشابه این سیاست این است که هر دانش آموز دبیرستانی را در یک دوره مکانیک موتور قرار دهیم، با این امید (به وضوح اشتباه است) که این مهارت ها افتخارات سابق صنعت خودرو بریتانیا را دوباره شعله ور کند.
تحت مدیریت جدید
از بین رفتن ائتلاف باعث عدم اطمینان این بخش شده و نیاز به جایگزینی فوری وینس کیبل به عنوان وزیر بازرگانی دارد. سبک و رویکرد کیبل به کسب و کار، نظرات خود را از هم جدا می کند، اما در هر صورت جانشین او نمی تواند از آن تقلید کند. آیا از برنامه های انتقال فناوری بین دانشگاه ها و کسب و کارها حمایت می شود؟ حمایت بلندمدت از مشارکت‌های انتقال دانش یکی از نمونه‌های مشارکت دانشگاه-تجاری است که به نفع اقتصاد بریتانیا بوده است، اما به طور بالقوه در معرض خطر بیشتر دولت محافظه‌کار است.
فراتر از بیانیه‌های سیاستی که در تب و تاب کمپین‌های انتخاباتی بیان می‌شود، خود ایدئولوژی سیاسی محافظه‌کار به آینده‌ای برای فناوری، تجارت دیجیتال و نوآوری اشاره می‌کند. علیرغم حمایت صدراعظم از توسعه یک نیروگاه شمالی ، تمرکز سخنرانی جورج آزبورن در موزه علم و صنعت منچستر در ژوئن 2014 به شدت بر فناوری قرن 19 و 20 متکی بود. امیدهای آزبورن بر شیفتگی سیاستمداران به ایجاد زیرساخت های جدید “بزرگ” مانند قطارها و جاده ها به منظور احیای رشد اقتصادی است.
با این حال، حتی اشاره صدراعظم به بزرگترین ابررایانه جهان در دارزبری (دوباره زیرساخت) به نظر می رسد که منعکس کننده دیدگاه “بزرگ آهنی” دهه 1960 از قدرت محاسباتی است، زمانی که ابررایانه ها را می توان از دستگاه های Raspberry Pi و راه حل های تجاری رایانش ابری که اساسا محاسبات بی نهایت را ارائه می کنند، ایجاد کرد . قدرت امری عادی است
دنیای قدیم در مقابل تکنولوژی دنیای جدید
فهرست اهداکنندگان اخیر به احزاب مختلف، انواع کسب‌وکارها و سازمان‌هایی را نشان می‌دهد که احزاب به بهترین وجه می‌فهمند و نمایندگی می‌کنند. به این صورت، چشم‌انداز این است که سیاست‌های نوآوری و فناوری محافظه‌کارانه، سیستم‌های جدیدی را تشویق می‌کند که تلاش می‌کنند مدل‌های تجاری پیش دیجیتال و مشکل‌ساز را پشتیبانی کنند. به عنوان مثال، مواردی که در بخش رسانه های چاپی و پخش یافت می شوند. برای محافظه کاران، کپی رایت به هیچ وجه مفهومی مشکل ساز نیست.
نوآوری‌های واقعی کسب‌وکار که این مدل‌های تجاری موجود را تهدید می‌کنند، تقریباً مطمئناً در دولت جدید از اقبال کمتری برخوردار خواهند شد – مگر اینکه توسط خود سازمان‌های فعلی توسعه یابند. نوآوری هایی که از فناوری های مخرب مانند شبکه های همتا به همتا، یا فرآیندهای کسب و کار دیجیتالی مانند Uber یا AirBnB استفاده می کنند نیز به شدت تحت نظارت خواهند بود. به طور مشابه، تمایل دولت‌های محافظه‌کار به طرفداری از کسب‌وکارهای «مالی بزرگ» مانند صندوق‌های تامینی ممکن است به جای اینکه ریسک حمایت از رویکردهای جدید تکاملی یا حتی انقلابی را بپذیرند، باعث تشویق پیشرفت‌های فناوری کپی‌سازی سوداگرانه شود.
بدون نظر