انتصاب سناتور آرتور سینودینوس به عنوان وزیر جدید صنعت، نوآوری و علم به این معنی است که در کمتر از سه سال از زمان پیروزی ائتلاف در دولت استرالیا در سال 2013، اکنون چهار وزیر مسئول علم در استرالیا بوده اند.
پنج، اگر هیچ کس را برای دوره زمانی از سپتامبر 2013 تا دسامبر 2014 که وزیر علوم نبود ، حساب نکنید . در واقع، هیچ کس طولانی ترین مدت خدمت آنها را نخواهد داشت.
این نوع ریزش بازتاب ضعیفی بر دولت دارد. برای چند قسمت از کمدی طنز ABC Utopia آماده است ، و با توجه به برنامه ملی علم و نوآوری ( NISA )، ما در مورد ملت سازی صحبت می کنیم.
نظم بیشتر، هرج و مرج کمتر
علیرغم تغییر مداوم، به نظر می رسد که دولت اکنون به جای هرج و مرج، در حال ایجاد نظم در مجموعه علم و صنعت است.
پوشش خبری را بر اساس شواهد بخوانید، نه توئیت
به راحتی نمی توان گفت که آیا این تک تک وزیران است یا بخش های آنها. اما به نظر می رسد دولت در رویکرد و حمایت از علم، صنعت و نوآوری بسیار واضح تر است.
دانشمند ارشد قبلی، یان چوب، سرسخت ترین و پرانرژی ترین مدافع رویکرد استراتژیک به علم و نوآوری، برای هماهنگی بهتر دولت و سیاست های کل نگر بود که علم و صنعت را در جهت منافع ملی درگیر می کرد.
به نظر می رسد که وزرا و ادارات پشت این دستور کار قرار گرفته اند و با همکاری با آن از عدم انسجام بالقوه ای که ممکن است تغییرات متعدد وزیر ایجاد کند، جلوگیری کرده اند.
به عنوان وزیر علوم، گرگ هانت این بخش را با انرژی درگیر کرد و به دنبال تکامل سیستم علم و نوآوری با ساختارهای بهتر و پشتیبانی بهتر بود.
چالش های وزیر جدید
Sinodinos فرصت خوبی برای حفظ این حس جهت دارد.
اعلام آخرین دور مراکز تحقیقات تعاونی قبل از بهمن ماه شروع خوبی خواهد بود. بررسی امتیازات مالیاتی تحقیق و توسعه روی میز وزیر است و منتظر پاسخ است.
فهمیده شد که هانت قصد دارد در چند ماه آینده بیانیه ای در مورد علم و صنعت ارائه دهد. اگر سینودینوس بتواند این موضوع را ببیند، چیز خوبی خواهد بود.
Sinodinos سابقه ای در پارلمان دارد که از مسیر افزایش بهره وری از طریق سرمایه گذاری بیشتر در فناوری و نوآوری و مکانیسم های تجاری سازی بهتر حمایت می کند. به نظر می رسد که او ایده های کلی NISA را پذیرفته است.
اما واضح است که در انتخابات گذشته، رأی دهندگان متقاعد نشده بودند که علم و نوآوری « شغل و رشد » را که بسیار وعده داده شده بود، به آنها ارائه خواهد کرد.
بنابراین بزرگترین چالش سیاسی برای صنعت، نوآوری و علم مذاکره با فضایی است که در آن تحقیقات، آموزش و صنعت به طور جمعی به مردم رای دهنده نشان دهند که انجام می دهند.
ارزش دارد بارها و بارها تکرار شود که اقتصادی که قادر به تولید و اجرای ایده‌های تجاری‌سازی باشد، با تحقیقات انجام شده در جایی، ایده‌هایی که توسط شخص دیگری انتخاب شده و ظاهر جادویی نیروی کار با مهارت‌هایی برای توسعه آنها به وجود نمی‌آید.
اقتصاد مبتنی بر نوآوری از طریق تعامل در حال تکامل بین تحقیق، نوآوری و آموزش عمل می کند.
بیش از دو سوم تحقیقات علمی استرالیا در دانشگاه های این کشور انجام می شود. تمهیدات مالی برای تحقیقات در دانشگاه ها یکی از بزرگترین موانع بر سر راه یک سیستم نوآوری سازنده استرالیا است.
بودجه
تامین مالی ناکافی تحقیقات باعث ایجاد انحرافات قابل توجهی در کل سیستم تحقیق، آموزش و مشارکت صنعت می شود.
دولت فرصت بزرگی را درست قبل از کریسمس با برنامه‌اش برای برداشتن صندوق سرمایه‌گذاری 3.7 میلیارد دلاری آموزش و پرورش از بخش دانشگاه برای پرداخت بدهی و تامین مالی طرح ملی بیمه معلولیت از دست داد.
اگر به درستی طراحی شود، یک صندوق زیرساخت تحقیقاتی ساخته شده با این پول می تواند تأثیر زیادی بر سیستم تحقیقاتی دانشگاه داشته باشد. Clark Infrastructure Review و Go8 هر دو چنین استفاده ای از صندوق را پیشنهاد کردند.
شاید Sinodinos بتواند آن را هم چالش و هم فرصتی برای تغییر این تصمیم، حتی تا حدی، در نظر بگیرد و نیروی جدیدی را برای حمایت از رشد علم استرالیا و توسعه سیستم نوآوری آن وارد کند.
بدون نظر