رقبای سنتی دانشگاه های موناش و ملبورن در حال همکاری برای ایجاد یک شرکت جدید هستند که داروهای تولید شده توسط موسسات را به شرکت های داروسازی بازاریابی و می فروشد و هر گونه سودی را در تحقیقات سرمایه گذاری مجدد می کند.
هر دو دانشگاه 22.5 میلیون دلار استرالیا برای این سرمایه گذاری اختصاص می دهند و دولت ایالت ویکتوریا نیز 10 میلیون دلار استرالیا اضافه می کند تا کسب و کار را راه‌اندازی کند. این شرکت در نهایت به‌عنوان یک موسسه خیریه ثبت‌نام می‌کند و به دنبال سرمایه‌های بشردوستانه بیشتر برای توسعه داروهایی برای درمان همه چیز از سرطان گرفته تا اختلالات ایمنی خواهد بود.
این شرکت که به‌طور غیررسمی M2 Venture Catalyst نامیده می‌شود، به‌طور مستقل توسط یک هیئت مدیره مدیریت می‌شود و مهارت‌های تحقیق و تجاری‌سازی را برای اکتشافات بازار بهتر از بیش از 8000 محققی که در هر دو مؤسسه کار می‌کنند، گرد هم می‌آورد.
Doron Ben-Meir، مدیر اجرایی تحقیق، نوآوری و تجاری سازی در دانشگاه ملبورن می گوید: این سرمایه گذاری امیدوار است یکی از بزرگترین چالش های پیش روی محققان را برطرف کند.
یک ایمیل هفتگی با تجزیه و تحلیل مبتنی بر شواهد از بهترین محققان اروپا
«این یک فعالیت پرخطر است، کسب درآمد بسیار سخت است. سرمایه‌گذاران منتظر می‌مانند تا یک تیم مستقر و یک پیشنهاد روشن، شواهد و داده‌های خوب برای مسیر تجاری‌سازی داشته باشند.»
او می‌گوید افراد کافی در استرالیا با تجربه مصرف مواد مخدر و تبدیل آن‌ها به سرمایه‌گذاری مناسب وجود ندارد.
ما از نظر حجم خروجی های تحقیقاتی که تولید می کنیم و تعداد افراد دارای مهارت و تجربه برای تبدیل موثر آن خروجی ها به فرصت های سرمایه گذاری، ناهماهنگی داریم.
مالکیت معنوی توسعه یافته توسط M2 Venture Catalyst برای دریافت مجوز به شرکت های داروسازی یا خرید مستقیم در دسترس خواهد بود. همچنین فرصت هایی برای شرکت های اسپین آف از این سرمایه گذاری وجود خواهد داشت.
این همکاری در راستای دستور کار ملی نوآوری و علم ائتلاف است ، اگرچه بن‌میر می‌گوید که با این هدف ایجاد نشده است.
اگرچه خطر بالقوه مالکیت تحقیقات و مالکیت معنوی استرالیا در اختیار شرکت‌های خارج از کشور وجود دارد، او می‌گوید که مزایای استرالیا در فرآیند توسعه است که مشاغل محلی بیشتری ایجاد می‌کند.
“خیلی بیشتر اتفاق می افتد، به غیر از مالکیت نهایی IP، زیرا ما در حال ایجاد صنعتی هستیم که به طور سیستماتیک IP را تولید می کند، این فعالیت خود شغل ایجاد می کند، ثروت و نتایج پزشکی بیشتری در استرالیا ایجاد می کند.”
او می گوید که انتظار می رود این سرمایه گذاری ظرف 10 سال به یک تجارت پایدار تبدیل شود.
وقتی از بن مایر پرسیده شد که چرا همکاری بین دو دانشگاه بزرگ و رقابتی در استرالیا چیست، بن مایر می گوید که منطقی است.
ما در حال وارد شدن به تجاری سازی در یک بازار جهانی هستیم و در آن سطح، پیوستن نیروها برای رقابت به جای رقابت با یکدیگر، بسیار معقول تر است.»
بن‌میر می‌گوید اگر تحقیقات هر دو دانشگاه موناش و ملبورن با هم ترکیب شوند، آن‌ها را در بین پنج دانشگاه برتر جهان قرار می‌دهد.
تاریخچه تجاری سازی تحقیقات
این اولین بار نیست که دانشگاه های استرالیا از موسسات جداگانه ای برای تجاری سازی تحقیقات استفاده می کنند. نمونه های دیگر عبارتند از UniQuest ، در دانشگاه کوئینزلند و UniSeed ، همکاری بین تعدادی از دانشگاه ها.
بث وبستر از مرکز نوآوری تحول آفرین در Swinburne توضیح می دهد که با این حال، این مدل ها معمولاً از نظر تجاری موفق نیستند، همچنین بازدهی از این مشاغل در درجه سرمایه گذاری نیست.
تنها تعداد بسیار کمی در جهان وجود دارند که پول زیادی به دست می آورند و معمولاً در آمریکای شمالی هستند.
مدل های موفق شامل شتاب دهنده بلاواتنیک دانشگاه هاروارد است که محصولات زیست پزشکی را نیز ایجاد می کند.
کشورهای دیگر مانند اسرائیل سعی کرده‌اند قوانینی را که بر مالکیت معنوی این نوع همکاری‌ها حاکم است، «چسبنده» بسازند، یعنی در کشور مبدا خود باقی بماند، اما این می‌تواند بازدارنده سرمایه‌گذاری نیز باشد. وبستر می گوید وقتی صحبت از این نوع مدل ها می شود، همه چیز به سود نیست.
“اگر یکی از نقش‌های بخش سوم یا بخش دانشگاه را بهبود رفاه مردم می‌دانید، این امر را توجیه می‌کند که عملکردی است که لزوماً هزینه‌های آن را پوشش نمی‌دهد.”
وبستر می‌گوید، مهم است که سرمایه‌گذاری‌هایی مانند M2 Venture Catalyst از نظر علمی ارزیابی شوند تا سایر دانشگاه‌ها بتوانند از موفقیت‌های آن درس گرفته و آن‌ها را تکرار کنند.
ابتکارات بسیار زیادی وجود دارد که ارزیابی نمی‌شوند، کشته می‌شوند، زیرا هیچ‌کس نمی‌داند که خوب هستند یا نه. بنابراین ما نمی دانیم که آیا چیزهای خوب را از بین می بریم یا نه، من گمان می کنم که اغلب این کار را انجام می دهیم.
بدون نظر