این پنجمین پست وبلاگ از سری HYPE در مورد سوالات متداول در مورد آینده نگری استراتژیک است. در حالی که پست چهارم اطلاعاتی در مورد مکان و نحوه شناسایی روندهای صنعت ارائه می دهد، این پست یک فرآیند گام به گام برای برنامه ریزی سناریو ارائه می دهد تا سازمان شما را برای آینده آماده کند. 

وقتی سعی می کنیم به آینده نگاه کنیم، اغلب با دو دوراهی مواجه می شویم. ما یا به صورت مفرد شروع به فکر کردن و صحبت در مورد آینده می کنیم و به عنوان مثال در تصمیم گیری ما را به سمت تنگ نظری سوق می دهد. یا بدتر از آن، احساس می‌کنیم که اصلاً نمی‌توانیم فراتر از زمان حال را ببینیم، و ما را دچار سردرگمی، ناامیدی و بی‌عملی می‌کند. خبر خوب این است که همیشه جایگزین‌هایی وجود دارد – آینده‌های متعددی که می‌توانیم تصور کنیم، پیش‌بینی کنیم و به زندگی بپردازیم، جایی که برنامه‌ریزی سناریو وارد می‌شود.

ابزاری که می تواند به تبدیل آینده مه آلود به منظره ای واضح تر کمک کند، روش سناریو نامیده می شود . یک سناریو وضعیت احتمالی آینده را توصیف می کند که از زنجیره ای از اقدامات یا محرک ها ایجاد می شود. بنابراین، این روش روایت‌ها و شبیه‌سازی‌هایی از آینده‌های ممکن را تولید می‌کند. با این حال، پیش بینی نمی کند. در عوض، هدف این روش ایجاد سناریوهایی است که احتمالاً ممکن است اتفاق بیفتد، از نظر درونی در منطق یا ترکیبی از منطق سازگار هستند و می‌توانند به عنوان ابزاری برای تصمیم‌گیری استفاده شوند. برنامه ریزی سناریو اغلب تفکر ما را گسترش می دهد و چشمان ما را به روی فرصت های جدید و خطرات پنهان باز می کند. در نهایت، برخی از سناریوها ممکن است محتمل تر یا حتی محتمل تر یا ترجیح داده شوند.

در اینجا شش مرحله برای برنامه ریزی سناریو آورده شده است.

مرحله 1: عدم قطعیت ها را شناسایی و کشف کنید

بسیاری از تغییرات خارج از کنترل ما هستند. در کار سناریو، به این تغییرات عدم قطعیت می گویند: تحولات یا تغییرات فاقد وضوح کافی در جهت و سرعت، و ما نیاز به بررسی جزئیات بیشتری داریم. برای مثال، همه‌گیری کووید-19 ابهامات زیر را به همراه دارد: این همه‌گیری تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا این بیماری یا برخی از بیماری های همه گیر دیگر تکرار خواهد شد؟ بسیاری از ما به این سؤالات پاسخ می دهیم: “نمی دانم”.

این موضوع در مورد بسیاری از عدم قطعیت های دیگر نیز صادق است. قبل از پاسخ دادن به این نوع سؤالات، ابتدا باید در مورد چه «آینده‌ای» و چرا یاد بگیریم ، بشناسیم و بفهمیم که چه نوع عدم قطعیت‌هایی برای بررسی مناسب است.

یکی از راه‌های شناسایی عدم قطعیت‌ها، نگاهی به 11 منبع تغییر کلان است که شامل توزیع ثروت، آموزش، زیرساخت‌ها، دولت، ژئوپلیتیک، اقتصاد، بهداشت عمومی، جمعیت‌شناسی، محیط‌زیست، رسانه‌ها و مخابرات و فناوری می‌شود.

به عنوان مثال، Business Finland – سازمان دولتی فنلاند برای تامین مالی نوآوری و تجارت، سفر و ترویج سرمایه‌گذاری – ده عدم قطعیت را در کار سناریویی خود شناسایی کرد . هدف این کار پیش‌بینی آینده‌های جایگزین رقابت‌پذیری فنلاند با عدم قطعیت‌های کلیدی ناشی از منابع تغییرات کلان ذکر شده در بالا بود: آینده اتحادیه اروپا، پایداری سیستم اقتصادی، آینده تولید، و مالکیت و استفاده از داده‌ها. تعداد کمی.

کسب و کار-فنلاند-10-عدم قطعیتاعتبار تصویر: Business Finland

این عدم قطعیت‌ها نه تنها برای سازمان‌های دولتی برای بررسی مهم هستند – بلکه برای بسیاری از انواع شرکت‌هایی که در داخل و خارج از فنلاند تجارت می‌کنند نیز مرتبط هستند، زیرا به برخی از تغییرات عمده در محیط عملیاتی گسترده‌تر مربوط می‌شوند.

مرحله 2: نتایج جایگزین را برای عدم قطعیت ها تصور کنید

از آنجایی که «نمی‌دانم» اغلب اولین پاسخ به چگونگی ایجاد عدم قطعیت است، باید شروع به تصور و سرگرم کردن نتایج جایگزین برای عدم قطعیت کنیم.

دو گزینه برای این وجود دارد:

گزینه 1: دوگانگی

در این گزینه، شما دو نتیجه متضاد برای هر عدم قطعیت (یعنی بله/خیر، زودتر/دیر، بیشتر/کمتر و غیره) متصور هستید. برای پاسخ به این سوال که جهان در سال 2050 چگونه خواهد بود، شرکت خدمات حرفه ای آروپ به دو عدم قطعیت کلیدی با دو نتیجه متضاد برای تولید چهار آینده قابل قبول نگاه کرد:

  • سلامت سیاره: در مقابل کاهش بهبود می یابد
  • وضعیت اجتماعی: در مقابل زوال، بهبود می یابد

گزینه 2: کثرت گرایی

در این گزینه، شما چندین نتیجه جایگزین (به عنوان مثال، سه تا چهار) برای هر عدم قطعیت در نظر می گیرید. فکر کردن به سه گزینه – بدبینانه، خنثی و خوش بینانه – اغلب آسان است، اما گزینه چهارم چطور؟ به یاد داشته باشید که یک بخش از کار سناریو این است که تفکر خود را گسترش دهیم. روی سه گزینه متوقف نشوید – به گزینه چهارم نیز فکر کنید.

به عنوان مدیر استراتژی در لیندستروم ، یکی از شرکت‌های پیشرو خدمات نساجی اروپا، به این شرکت کمک کرده‌ام تا سناریوهای خروج از COVID-19 را با عدم قطعیت‌های زیر بسازد، که هر کدام سه نتیجه جایگزین دارند:

  • واکسیناسیون ها
  • پاسخ های دولت
  • رفتار مصرف کننده
  • پایداری
  • فناوری و کار
  • بهبود اقتصادی

بازه زمانی سناریوهای شما به طور طبیعی نتایج بالقوه عدم قطعیت ها یا محرک های تغییر را تعیین می کند. اغلب، ما به سناریوها به عنوان ابزاری برای آینده نگری بلندمدت فکر می کنیم، اما می توان از آنها برای حمایت از تصمیم گیری کوتاه مدت نیز استفاده کرد. در این دوران پرتلاطم، فکر کردن در ماهها یا حتی روزها بیشتر از سالها مفید است.

مرحله 3: اولویت بندی و انتخاب عدم قطعیت ها برای سناریوها

پس از تصور نتایج جایگزین برای عدم قطعیت های خود، گام بعدی این است که اولویت بندی کنید و انتخاب کنید که کدام یک را وارد سناریو کنید.

باز هم می توانیم دو گزینه را در نظر بگیریم.

گزینه 1: 2 عدم قطعیت

این گزینه دو عدم قطعیت را که اغلب نتایج متناقضی دارند، در اولویت قرار می دهد. همانطور که می توانید تصور کنید، این گزینه یک ماتریس 2×2 از چهار سناریو مختلف تولید می کند. به عنوان مثال، برای یک شرکت انرژی، عدم قطعیت‌ها و نتایج جایگزین می‌توانند عبارتند از: 1) شبکه‌های متمرکز در مقابل شبکه‌های غیرمتمرکز که از انرژی خورشیدی و بادی نیز استفاده می‌کنند، و 2) تقاضای بسیار افزایش یافته در مقابل تقاضا آهسته، ثابت یا رو به کاهش است که منجر به چهار مورد متفاوت می‌شود. سناریوها:

  1. همچنان که او می رود ثابت است: شبکه متمرکز غالب است. تقاضای بسیار افزایش یافته است
  2. آینده شبکه هوشمند: شبکه های غیرمتمرکز که از خورشید و باد نیز استفاده می کنند. تقاضای بسیار افزایش یافته است
  3. پیروزی کارآمد: شبکه متمرکز غالب است. تقاضا کند، ثابت یا در حال کاهش است
  4. موج اختلال جزر و مدی: شبکه های غیرمتمرکز که از خورشید و باد نیز استفاده می کنند. تقاضا کند، ثابت یا در حال کاهش است

سناریو-برنامه ریزی-دو عدم قطعیت

گزینه 2: عدم قطعیت های متعدد

این گزینه عدم قطعیت های متعدد و اغلب نتایج جایگزین متعدد را برای آن عدم قطعیت ها در اولویت قرار می دهد. گزینه عدم قطعیت های چندگانه ترکیب های بسیار بیشتری را برای سناریوهای بالقوه نسبت به گزینه 1 ایجاد می کند. اگر ده عدم قطعیت با چهار نتیجه جایگزین برای هر کدام وجود داشته باشد، 1,048,576 سناریو بالقوه وجود خواهد داشت. برای محدود کردن تعداد سناریوهای ممکن، می‌توانیم چند کار انجام دهیم:

  • اول، می‌توانیم سازگاری نتایج جایگزین برای عدم قطعیت‌ها را به صورت جفت بررسی کنیم: با توجه به بازه‌های زمانی سناریوها، آیا قابل قبول است که فکر کنیم نتیجه A برای عدم قطعیت 1 تقریباً همزمان با نتیجه B برای عدم قطعیت 2 اتفاق می‌افتد؟ یک بله یا نه ساده می تواند کافی باشد، یا ممکن است بخواهیم به مقیاس دقیق تری برویم (مثلاً 0 تا 5، از کاملاً ناسازگار به کاملاً سازگار). حذف جفت نتایج ناسازگار، تعداد سناریوهای بالقوه را کاهش می دهد.
  • دوم، ما می‌توانیم نتایجی را شناسایی کنیم که از یک سناریوی ممکن به سناریوی دیگر یکسان هستند و آن‌ها را حذف کنیم. برای مثال، با چهار عدم قطعیت، ممکن است بخواهیم سناریوهایی را با همان نتیجه جایگزین برای سه عدم قطعیت حذف کنیم.

به طور کلی، مرحله 3 باید به انتخاب اولیه کوچکی از سناریوهای مختلف منجر شود. این سناریوها باید با یکدیگر متفاوت باشند – یکی مطلوب‌تر از دیگری، یکی نامطلوب‌تر از دیگری، یکی محتمل‌تر از دیگری، یکی بعیدتر از دیگری و غیره.

درباره استراتژی HYPE بیشتر بدانید

مرحله 4: الصاق نام های هوشمندانه به نامزدهای سناریو

اکنون که اسکلت سناریوها را در اختیار داریم، زمان آن رسیده است که نام‌های جذابی برای آنها بگذاریم. آینده ای را که در آن عدم قطعیت ها و نتایج انتخابی شما اتفاق می افتد، چه می نامید؟ آیا همانطور که نام یکی از سناریوهایی که قبلا ارائه شده بود، عنوان “موج جزر و مد اختلال” خواهد بود یا چیز دیگری؟ چهار آینده عمومی جیم داتور – ادامه (کسب و کار به طور معمول / رشد)، نظم و انضباط (نظم و کنترل)، فروپاشی (شکست سیستمی)، و تحول (روح بالا) – منبع الهام برای نامگذاری سناریوها هستند. با احترام، لیا زیدی، آینده پژوه برنده جوایز، چهار آینده عمومی برای جهان پس از COVID-19 را با عنوان Detour Back عنوان کرد. آرام باش، ادامه بده. حلقه های باطل؛ و ما، نه من.

از طرف دیگر، عناوین فیلم یا وقایع تاریخی می‌توانند به منظور جذاب و خاطره‌انگیز کردن سناریوها عمل کنند. به طور کلی، نام‌گذاری سناریوها یک تمرین بی‌اهمیت نیست، و از این رو، باید به عنوان یک مرحله فردی در فرآیند در نظر گرفته شود. سودمندی سناریوها به این بستگی دارد که به راحتی به یاد ماندنی باشند، به خصوص در زمان تصمیم گیری. وقتی سناریوها نامی جذاب دارند، به احتمال زیاد به بخشی از واژگان یک سازمان تبدیل می‌شوند، در مواقع لزوم در بحث‌ها ظاهر می‌شوند و تمرکزی برای توصیف و نظارت بر توسعه‌شان فراهم می‌کنند.

مرحله 5: مسیرهای توسعه منتهی به آینده های جایگزین را شرح دهید

در طول مراحل 1 تا 4، بلوک های سازنده سناریوها را ایجاد و انتخاب کرده اید: عدم قطعیت های کلیدی، نتایج آنها و عنوان سناریوها. شما اکنون ایده ای تقریبی از آینده دارید. به عنوان مثال، با بازگشت به سناریوهای فنلاند تجاری که در بالا ذکر شد، سناریویی با عنوان ” ذخیره داده ها و برده ها ” می تواند بر اساس سه عدم قطعیت و نتایج زیر ساخته شود:

  • تصمیمات جهانی آب و هوا: جنبش های جهانی خواستار اقدام اقلیمی هستند
  • تمرکز توسعه فناوری: بدون تنظیم، پیشرفت سریع هوش مصنوعی و اتوماسیون
  • توافقات بین المللی و روابط بین قدرت های بزرگ: پراکندگی و هوش مصنوعی در تصمیم گیری

سپس، برای توصیف مسیر توسعه به سناریو، می توان یک جدول زمانی منطقی و قابل قبول از رویدادها تدوین کرد. در زیر نمونه‌ای از سناریویی با عنوان داده‌ها را ذخیره می‌کند و به بردگی می‌کشد با جدول زمانی 10 ساله آورده شده است: چه رویدادهایی باعث می‌شوند که ما در یک اقتصاد داده‌ای رادیکال قرار بگیریم؟

اقتصاد داده رادیکالاعتبار تصویر: Business Finland

چند تکنیک برای ایجاد چنین جدول زمانی مفید هستند، از جمله پس‌کستینگ و شناسایی نقاط عطف.

پس‌کستینگ روشی برای برنامه‌ریزی اقدامات یا رویدادهایی است که می‌تواند منجر به آینده مورد نظر شود. همانطور که از نام آن پیداست، این در مورد کار کردن به عقب از آینده به وضعیت فعلی است. هنگام مهندسی معکوس بینایی، سوالات زیر کمک می کند:

  • چه چیزی باید در سال X اتفاق بیفتد تا آینده همانطور که در سال Y تصور می شود باشد؟ چه کار باید بکنیم، ذینفعان ما چه باید بکنند، در مقررات چه اتفاقی باید بیفتد و غیره؟
  • سهامدارانی که روی ما تأثیر دارند چه کسانی هستند و برای اینکه یک سناریوی خاص اتفاق بیفتد باید چه کسانی را تحت تأثیر قرار دهیم؟ چه کسی سناریو را مطلوب می داند؟ چه کسی نمی خواهد؟ برای بردن در کنار خود به چه کسی نیاز داریم؟
  • چه خطرات/فرصتی در سال X وجود دارد که می تواند آینده پیش بینی شده در سال Y را تحت تاثیر قرار دهد؟

شناسایی نقاط عطف: نقطه عطف لحظه ای از زمان است که احتمال وقوع یک سناریو را نشان می دهد. ممکن است این نقاط عطف را «رویدادهای زمان صفر» بنامیم. با بازگشت به نمونه سناریوی صنعت انرژی ( برگرفته از آخرین کتاب ریتا مک گراث )، نقاط عطف می توانند چیزی شبیه به این باشند:

سناریو-برنامه ریزی-rita-mcgrath

شناسایی نقاط عطف و پس انداز نیز به خوبی با هم کار می کنند. هنگامی که یک نقطه عطف را شناسایی کردید، می توانید از آن به عقب برگردانید تا رویدادهایی را که منجر به وقوع نقطه عطف می شود، ترسیم کنید. به عنوان مثال، اگر نقطه عطف این بود که دو سوم تمام سرمایه گذاری های انرژی در فناوری خورشیدی و بادی انجام می شود، شش، 12 و 18 ماه قبل از نقطه عطف چه اتفاقی باید بیفتد؟ سعی کنید این رویدادها را به عنوان سرفصل های خبری فرموله کنید تا به تخیل شما کمک کند.

مرحله 6: ارزیابی و اولویت بندی انتخاب ها و تصمیمات در برابر سناریوها

علاوه بر استفاده از سناریوها برای توصیف مسیرهای توسعه به سمت آینده های جایگزین، می توانید از آنها برای ارزیابی و اولویت بندی انتخاب ها و تصمیم گیری ها در مقابل سناریوها نیز استفاده کنید. سناریوها – دیدگاه های جایگزین از آینده – می توانند از زمان بندی انتخاب ها و تلاش های مورد نیاز برای موفقیت آن انتخاب ها حمایت کنند. برای مثال، ایجاد سناریوهایی در مورد پذیرش خودروهای الکتریکی (آهسته تا سریع) می‌تواند از شرکت‌های صنعت تحرک الکتریکی در تصمیم‌گیری زمان و میزان سرمایه‌گذاری در توسعه و آمادگی برای تغییرات احتمالی در سرعت پذیرش در اوایل حمایت کند.

انتخاب ها را می توان در سناریوهای مختلف با سوالات زیر ارزیابی کرد:

  • آیا تصمیم یا اقدام در یک سناریو خوب، بد یا خنثی است؟
  • آیا تصمیم یا اقدام بر احتمال وقوع سناریو تأثیر می‌گذارد؟

هنگام در نظر گرفتن اولویت بندی انتخاب ها، دسته بندی آنها به روش زیر  به تمایز بین انواع مختلف تصمیمات کمک می کند:

  • حرکت های مورد نیاز: اقدامات یا انتخاب هایی که باید بدون توجه به سناریو انجام شود تا اطمینان حاصل شود که سازمان در کوتاه مدت دوام خواهد داشت.
  • حرکات بدون پشیمانی: اعمال یا انتخاب هایی که در هر سناریویی منطقی هستند
  • شرط‌بندی بزرگ: اقدامات (مثلاً سرمایه‌گذاری) یا انتخاب‌هایی که با این انتظار انجام می‌شوند که یک سناریوی مطلوب ظاهر شود.
  • حرکت‌های احتمالی: اقدامات یا انتخاب‌هایی که موفقیت آنها به یک سناریو بستگی دارد
  • گزینه‌ها: اقدامات یا انتخاب‌هایی که اولین گام‌ها یا آزمایش‌ها در یک سناریو هستند و می‌توانند هنگام حرکت به جلو مقیاس شوند.

برنامه ریزی سناریو زمانی که به طور مستمر انجام شود بیشترین سود را به همراه دارد. با به روز رسانی مکرر مسیرهای توسعه و دنبال کردن چگونگی توسعه عدم قطعیت ها، نقاط عطف و سایر شاخص ها، از سناریوها نهایت استفاده را ببرید. گاهی اوقات، سناریوها ممکن است نیاز به بازنگری کامل داشته باشند. بر معقول بودن سناریوها نظارت کنید و انتخاب ها و اقدامات را دوباره ارزیابی و اولویت بندی کنید.

برای مدیریت استراتژی یا نوآوری ، سناریوها ابزاری عالی برای آزمایش و اعتبارسنجی جهت آینده سازمان ارائه می دهند. به عنوان مثال، با تحقیق و توسعه، آیا در مسیر درستی هستیم و آیا در آینده مرتبط خواهیم بود؟

بنابراین، اکنون فرآیند برنامه ریزی سناریو و نحوه آماده سازی سازمان خود را برای آینده می دانید. «نمی‌دانم» دیگر پاسخ شما به چگونگی ایجاد عدم اطمینان نیست. در نظرات زیر به اشتراک بگذارید که روند برنامه ریزی سناریو شما چگونه پیش می رود. 

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *