مدارس آزمایشگاهی: یک پدیده آموزشی جدید

“مدرسه آزمایشگاهی” چیست؟ به زبان ساده، این مدرسه ای است که توسط یک بخش دانشگاهی یا موسسه ای حمایت می شود که معلمان را تربیت می کند. سه فعالیت مکمل با آن مرتبط است: آموزش، آموزش و تحقیق ( Wilcox-Herzog & McLaren, 2012 ). در نتیجه این ساختار، به طور طبیعی یک پیوند ارگانیک بین آموزش و پژوهش شکل می‌گیرد که «توسعه و آزمایش رویکردهای جدید، مدل‌سازی بهترین شیوه‌ها» را ممکن می‌سازد ( Cucchiara, 2010 ).

توسعه مدارس آزمایشگاهی

مدارس آزمایشگاهی برای مدت طولانی در محوطه دانشگاه وجود داشته اند: طبق نظر Cassidy & Sanders (2010)، وجود آنها در اوایل قرن هفدهم، در اروپا و همچنین ژاپن، جایی که آنها به عنوان “مدارس پیوست” شناخته می شوند، مستند شده است. هایو، 1993). مدارس آزمایشگاهی بین اواسط قرن 19 و 20 به طور قابل توجهی در ایالات متحده رشد کردند و نقش مهمی در زمینه تحقیقات آموزشی ایفا کردند. یکی از مشهورترین آنها در سال 1894 در شیکاگو توسط روانشناس و فیلسوف جان دیویی (1859-1952) در دوره آموزش مترقی تأسیس شد . برخی از شناخته شده ترین مدارس آزمایشگاهی امروزه عبارتند از UCLA، واشنگتن، نیویورک و تورنتو.

افزایش تعداد مدارس آزمایشگاهی در نیمه اول قرن بیستم امکان انجام بسیاری از آزمایش‌های آموزشی را در چارچوبی فراهم کرد که بتوان آن‌ها را هنگام اجرا به دقت ارزیابی کرد. به ویژه، آنها به دانش ما در مورد رشد کودک کمک کرده اند. به عنوان مثال، آنها محیطی برای تئوری ذهن بودند که توسط جان فلاول ( Wilcox-Herzog & McLaren, 2012 ) و تست معروف مارشمالو که توسط والتر میشل ایجاد شد که ارتباط بین توانایی به تعویق انداختن رضایت و شانس موفقیت را کشف کرد. در زندگی.

مکانی برای انجام آزمایش های آموزشی

بسته به زمینه، سطح متفاوتی از تأکید را می توان بر آموزش و تحقیق قرار داد. برای مثال، در شیکاگو، تحقیقات به وضوح در موقعیت ممتازی قرار داشت، در حالی که آموزش متخصصان آموزشی در پس‌زمینه بود. برعکس، برخی از مدارس نه بر تحقیق، بلکه بر به کارگیری نظریه‌های دیویی تمرکز داشتند، مانند مدرسه آزمایشگاهی گرین‌وود در دانشگاه میسوری (کوچیارا، 2010). برخی دیگر، مانند مدرسه خان آزمایشگاه، آموزش خود را بر اساس تحقیقات اخیر در آموزش و پرورش قرار دادند. دومی حتی به یک دانشگاه وابسته نیست، اما انتخاب اصطلاح آزمایشگاه آزمایشگاه را در سایت خود توجیه می کند:

ما به‌عنوان یک مدرسه آزمایشگاهی، یافته‌های موجود و جدید در تحقیقات آموزشی و یادگیری علوم را رصد می‌کنیم تا از انتخاب‌های برنامه‌ای خود مطلع شویم.»

در هر صورت، با ادغام یک مدرسه در محوطه دانشگاه، دانشگاه مسئولیتی را بر عهده می گیرد که به طور سنتی خارج از حوزه آن است، همانطور که مایا کوچیارا (2010) اشاره کرد. ایجاد اکثر این مدارس از تحول عمومی تر آموزش عالی جدایی ناپذیر است، که در ایالات متحده از طریق افزایش مشارکت مدنی و جامعه توسط دانشگاه های تحقیقاتی بزرگ منعکس می شود. مدارس آزمایشگاهی عمدتا خصوصی هستند زیرا دانشگاه ها مدارس منشور خود را راه اندازی می کنند، اما دلیلی وجود ندارد که یکی از این مدارس یک موسسه دولتی نباشد و ممکن است یک سوال ساده از اراده سیاسی باشد.

حداقل یکی در ایالات متحده وجود دارد: در سال 1998، روزنامه پنسیلوانیا اعلام کرد که دانشگاه پنسیلوانیا با یک مدرسه دولتی و فدراسیون معلمان فیلادلفیا برای افتتاح یک مدرسه آزمایشگاهی دولتی سه ساله شریک شده است. مدرسه حمایت قابل توجهی از دانشگاه دریافت می کند (700000 دلار سالانه یا 1000 دلار به ازای هر دانش آموز)، از جذب معلمان اضافی برای کاهش تعداد دانش آموزان در هر کلاس حمایت می کند و بنابراین میزان نظارت را در مقایسه با آنچه قبلا بود به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد (مشکل همانطور که می دانیم، کلاس های پربار مخصوص فرانسه نیست).

یک شبکه بین المللی

در یک محیط فزاینده بین المللی، مدارس آزمایشگاهی در سراسر جهان شروع به برقراری ارتباط با یکدیگر کرده اند. بسیاری از آنها اکنون به انجمن بین المللی آزمایشگاه ها و مدارس وابسته به دانشگاه (IALS) وابسته هستند. همانطور که وب‌سایت IALS نشان می‌دهد ، تعریف مدرسه آزمایشگاهی عمداً گسترده است تا پیکربندی‌های متنوعی را در خود جای دهد. در واقع، اینها با توجه به زمینه‌هایی که مدارس در آن ایجاد می‌شوند، تفاوت قابل‌توجهی دارند: یک مدرسه آزمایشگاهی ممکن است مؤسسه‌ای باشد که به طور رسمی در یک بخش دانشگاه ادغام شده است، مانند آنچه که توسط جی. دیویی تأسیس شده است. این مورد در مورد اکثر مدارس آزمایشگاهی آمریکای شمالی و ژاپنی است، مانند مدرسه مهدکودک Shinwa در دانشگاه زنان کوبه شینوا، که اخیراً به IALS وابسته است.

همچنین می‌تواند سیستمی باشد که توسط یک مدرسه راه‌اندازی شده است که مهارت‌های محققان را برای پیشنهاد یک آموزش مبتنی بر شواهد ترکیب می‌کند. این مورد مربوط به مدرسه هزارتو در برنو، جمهوری چک است که در سپتامبر 2016 افتتاح شد. این مدرسه بر اساس احترام به نیازهای فردی کودکان است و هدف آن این است که هر کودک را قادر سازد تا حداکثر توانایی خود را توسعه دهد. این انجمن با یک اتاق فکر متشکل از مدیران مدارس، معلمان، دانشگاهیان، سازمان های غیر دولتی و نمایندگان وزارت آموزش و پرورش کار می کند. خود را به عنوان یک جامعه مدرن، باز، پذیرا، دوزبانه، خلاق، فعال، برای همه، برای آینده تعریف می کند. مدرسه Labyrinth اولین مدرسه آزمایشگاهی بود که به IALS در اروپا پیوست.

به اشتراک گذاری دانش و اشاعه شیوه ها

فراتر از ناهمگونی ساختارها، یک مدرسه آزمایشگاهی با مشارکت در ساخت دانش و با استفاده از یک رویکرد علمی یا “مبتنی بر شواهد” در آموزش مشخص می شود. همانطور که محقق فرانک راموس اشاره می کند، کلمه شواهد به داده های واقعی اشاره دارد تا شواهد واقعی. ایده این است که شیوه‌های آموزشی مبتنی بر چنین داده‌هایی را در مقابل شیوه‌های مبتنی بر بازنمایی‌ها یا فلسفه‌های ساده ترویج کنیم. اما در واقع، این رویکرد آخر هنوز در فرانسه توسعه نیافته است، جایی که آموزش و پژوهش همیشه به عنوان یک “زوج غیر محتمل” ظاهر می شود .

با این حال، امروزه در کشور ما صداهای بیش از پیش به نفع افزایش پیوند بین تحقیق و آموزش بلند می شود، مانند صدای محقق فرانسوا تادی ، وزیر سابق آموزش و پرورش ناجات والو بلکاسم و وزیر فعلی، ژان میشل. بلانکر. ابتکارات مختلف اخیر احتمالاً آنها را تقویت می کند: این به ویژه در مورد سایت های آموزشی مرتبط (LeA) است که در چارچوب مؤسسه آموزش فرانسه (IFÉ)، اولین مؤسسه آموزش کارنو (CIE) و پروژه هایی مانند La Main à la Pâte ، Les Savanturiers یا Syn Lab. با این حال، تعداد معلمان و در نتیجه دانش آموزانی که از این تحول بهره می برند محدود است. برای فعال کردن افزایش مقیاس، نیاز به بهبود آموزش های اولیه و ضمن خدمت برای معلمان وجود دارد، همانطور که به اتفاق آرا توسط مطالعات و گزارش های منتشر شده توسط تحقیقات منتشر شده از ابتدای سال 2016، گزارش “نابرابری در مدرسه” CNESCO ، مطالعه TIMSS یا نظرسنجی PISA _

آیا امکان تطبیق مفهوم مدرسه آزمایشگاهی در فرانسه وجود دارد؟

در چارچوب فرانسه، بدیهی است که باید در مورد انطباق چنین سیستمی تامل کرد تا آن را با ای نداریم که آموزش آن کاملاً مبتنی بر نتایج تحقیقات آموزشی ساختارهای موجود تطبیق دهیم: ما آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاهی مرتبط با مدرسه یا مدرسه

مدرسه آزمایشگاهی نه تنها با گفتگوی مداوم بین برنامه‌های تحقیقاتی و آموزشی تعریف می‌شود، برخی از آنها در مأموریت خود استقبال از تنوع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی یا مراقبت از کودکان با نیازهای ویژه (ناتوانی‌های یادگیری، ADHD، اختلالات طیف اوتیسم) را شامل می‌شوند. ) شامل خانواده ها. بنابراین، آنها نهادهایی نیستند که به افراد دارای امتیاز اجتماعی اختصاص یافته باشند، بلکه مکان هایی برای اختلاط، اشتراک، مبادله و انتشار اجتماعی هستند. پروژه یک مدرسه آزمایشگاهی این است که تا حد امکان گردش دانش و شیوه ها را با یک سیاست آموزش آزاد تسهیل کند و آثار باستانی مورد استفاده معلمان و دانش آموزان را در دسترس آزاد قرار دهد.

بنا به ضرورت، مدارس آزمایشگاهی الزاماً مؤسسات خصوصی غیرقراردادی خواهند بود (قرارداد همکاری با دولت فقط پس از پنج سال تمرین قابل درخواست است ). امید ما این است که پویایی ایجاد کنیم که در اسرع وقت، مشارکت های دولتی و خصوصی برای ایجاد سایر نهادها و در صورت امکان ایجاد مدارس آزمایشگاهی دولتی ایجاد شود.