تغییرات گسترده ای برای سیاست های زیست محیطی ایالات متحده در سال 2017 پیش بینی می شود. دولت جدید قول داده است ” بازنگری جامع همه مقررات فدرال ” را انجام دهد، که شامل سیاست هایی با هدف انتشار دی اکسید کربن از نیروگاه ها، استانداردهای اقتصاد سوخت، تولید نفت و گاز، و اعتبار مالیاتی برای پانل های خورشیدی، توربین های بادی و خودروهای الکتریکی.
این تغییرات دقیقاً چه شکلی خواهند داشت مشخص نیست. برخی بر این باورند که بیشتر این سیاست ها برچیده خواهد شد، در حالی که برخی دیگر معتقدند که بیشتر سیاست ها پابرجا خواهند ماند. اما همه اینها حدس و گمان است.
اسکات پرویت، دادستان کل اوکلاهما، به عنوان مدیر بعدی EPA نامزد شده است، حرکتی که به طور گسترده نشان دهنده تغییرات بزرگ پیش رو است. gageskidmore/flickr ، CC BY
با این حال، آنچه که بحث در مورد اینکه چه اتفاقی ممکن است رخ دهد یا نه این است که این عدم اطمینان به خودی خود پرهزینه است. بدون دانستن آینده، شرکت ها کمتر در فناوری های جدید سرمایه گذاری می کنند. برای رسیدگی به مشکلات زیستمحیطی امروزی، به فناوریهای نوآورانهای نیاز داریم که بتوان آن را به طور گسترده به کار برد و به سایر نقاط جهان صادر کرد. اقتصاددانان با استفاده از تئوری و دادهها نشان دادهاند که عدم قطعیت سیاست باعث میشود این نوع نوآوری کمتر اتفاق بیفتد.
معضل خودروسازان
شاید در هیچ بخش دیگری به اندازه خودرو عدم اطمینان وجود نداشته باشد. استانداردهای مصرف سوخت ایالات متحده از دهه 1970 وجود داشته است، اما قوانین جدیدی که در سال 2012 معرفی شدند، افزایش تند به سمت 50+ مایل در گالن (mpg) را در سال 2025 الزامی می کند . پس چقدر
پوشش خبری را بر اساس شواهد بخوانید، نه توئیت
پیچیدگی محض استانداردهای مصرف سوخت ایالات متحده، سیاستگذاران را با گزینههای زیادی برای تغییر سیاستها مواجه میکند. در یک مقاله کاری جدید ، همکار اقتصاددان کریس کنیتل و من الزامات پیچیده تحمیل شده بر خودروسازان را بررسی می کنیم. با وسایل نقلیه با اندازه های مختلف به طور متفاوت رفتار می شود ، با کامیون ها متفاوت از خودروها رفتار می شود، و خودروهای سوخت جایگزین اعتبار و معافیت های ویژه دریافت می کنند. هر یک یا همه این قوانین ممکن است تغییر کند.
شرکتهای نوآوری، از جمله تسلا موتورز، در زمانی تأسیس شدند که سیاست فدرال تأکید آشکاری بر کارایی سوخت داشت. آیا این ادامه خواهد داشت؟ ویکی پدیا ، CC BY
این عدم اطمینان خودروسازان را در موقعیت دشواری قرار می دهد. آیا شما فرض می کنید که استانداردها پابرجا خواهند ماند و روی تولید خودروهای با mpg بالا سرمایه گذاری می کنید؟ آیا شما فرض می کنید که استانداردها آرام می شوند و به سمت وسایل نقلیه با mpg کمتر حرکت می کنند؟ یا دراز می کشی و سرمایه گذاری جدید کمی انجام می دهی و منتظر می مانی ببینی چه اتفاقی می افتد؟
سرمایه گذاری های برگشت ناپذیر و “ارزش گزینه”
اقتصاددانان مدتهاست دقیقاً در مورد این نوع تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان نوشته اند. شواهد گسترده ای بر اساس مدل های نظری و شواهد تجربی وجود دارد که نشان می دهد شرکت ها در صورت مواجهه با عدم قطعیت کمتر سرمایه گذاری می کنند. برای مثال، مقاله جدید اقتصاددانان اسکات بیکر، نیک بلوم و استیون دیویس با استفاده از داده های ایالات متحده و 11 کشور دیگر، تأثیر منفی قوی عدم اطمینان بر سرمایه گذاری را نشان می دهد. شرکتهای بخش مراقبتهای بهداشتی و مالی بهویژه تحتتاثیر عدم اطمینان قرار دارند و نه تنها سرمایهگذاری، بلکه تولید و اشتغال را نیز کاهش میدهند.
استیون دیویس، اقتصاددان، بنیانگذار شاخص عدم قطعیت سیاست اقتصادی، کار خود را در مورد تأثیر عدم اطمینان بر سرمایه گذاری در اوایل این ماه ارائه می دهد. Bosse Johansson ، نویسنده ارائه شده است
چرا؟ ایده ساده است. هنگامی که عدم اطمینان وجود دارد، ” ارزش اختیار ” برای به تاخیر انداختن سرمایه گذاری های برگشت ناپذیر وجود دارد. به عبارت دیگر، اغلب بهتر است منتظر بمانیم و ببینیم چه اتفاقی میافتد، نه اینکه مرتکب اشتباهی پرهزینه شویم. سرمایهگذاریهای تحقیق و توسعه بهویژه تحتتاثیر عدم قطعیت قرار میگیرند، زیرا بازده این سرمایهگذاریها نسبت به آنچه در سیاست اتفاق میافتد حساس است.
این ادبیات پیامدهای روشنی برای سیاست زیست محیطی فعلی ایالات متحده دارد. با هر معیاری، امروزه مقدار غیرمعمول زیادی از عدم قطعیت سیاست وجود دارد که انگیزه ای برای شرکت ها برای به تاخیر انداختن سرمایه گذاری ها ایجاد می کند. اگر استانداردهای مصرف سوخت نامشخص است، چرا امروز روی یک خودروی سوخت جایگزین جدید سرمایه گذاری کنید؟ اگر حمایت فدرال از انرژی های تجدیدپذیر در جریان است، چرا امروز روی یک فناوری جدید برای تولید پنل های خورشیدی سرمایه گذاری کنیم؟
آلومینیوم F-150
آیا فورد برای مثال از سرمایه گذاری روی F-150 آلومینیومی جدید پشیمان خواهد شد؟
فورد به تازگی یک میلیارد دلار در طول شش سال برای توسعه یک کامیون جدید F-150 با بدنه آلومینیومی سبک تر و موتور کوچکتر و کم مصرف تر هزینه کرده است. کامیون جدید برای مطابقت با استانداردهای جدید مصرف سوخت ساخته شده است. اما اگر استانداردها به میزان قابل توجهی تضعیف شوند، فورد ممکن است با یک اشتباه یک میلیارد دلاری گیر کند.
فورد حدود 1 میلیارد دلار در ساخت یک کامیون آلومینیومی سرمایه گذاری کرده است تا بهره وری سوخت را بهبود بخشد، بر اساس این فرض که مقررات باقی خواهند ماند. سارا لارسون ، سی سی بی
سرمایه گذاری هایی مانند F-150 جدید فورد به دلیل افق زمانی طولانی، به خصوص به عدم اطمینان حساس هستند. سالها طول میکشد تا یک خودروساز یک مدل خودروی جدید تولید کند، بنابراین شرکتها باید در هنگام کشیدن ماشه مراقب باشند. عدم قطعیت سیاستهای امروزی باعث میشود که شرکتهای دیگر با سرمایهگذاریهای کلان در فنآوریهای نوین، راه فورد را دنبال کنند.
فناوری های نوآورانه
شاید بیشترین خطر ناشی از عدم قطعیت سیاست ها، فناوری های پیشرفت باشد. بهویژه در حوزه انرژی، شرکتها اغلب به زمان طولانی و پول زیادی برای توسعه فناوریهای خود قبل از ورود به بازار – به اصطلاح دره مرگ – نیاز دارند و عدم اطمینان در مورد سیاستهای دولت میتواند تفاوت بین موفقیت و شکست باشد.
تصور کنید در حال تلاش برای متقاعد کردن یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر برای سرمایه گذاری در استارت آپ شما با فناوری پاک با توجه به عدم اطمینان امروزی است. مطمئناً، میتوانید به سیاستهای سطح ایالت در کالیفرنیا و جاهای دیگر اشاره کنید ( اگرچه در اینجا نیز عدم قطعیت وجود دارد )، اما سؤالات پیرامون سیاست فدرال بزرگ به نظر میرسد.
اگر شما هم مانند من نگران تغییرات آب و هوایی هستید، این تاخیر در سرعت نوآوری عمیقاً نگران کننده است. با ادامه افزایش غلظت دی اکسید کربن، تغییرات تدریجی کوچک برای رسیدگی به تغییرات آب و هوایی جهانی کافی نخواهد بود. ما به فناوریهای بزرگ و متحول کننده بازی نیاز داریم که بتوان آن را به طور گسترده مورد استفاده قرار داد و به سایر نقاط جهان صادر کرد. و متأسفانه، عدم قطعیت امروز باعث می شود این نوع نوآوری کمتر اتفاق بیفتد.
بدون نظر