سارا در یک یکشنبه بارانی به دنیا آمد، اولین فرزند والدین پرستشگر و غرق شده اش. بارداری مادرش بدون حادثه بود و تمام آزمایشات قبل از زایمان آنها طبیعی بود.
سپس شخصی او را معاینه کرد و دستور اشعه ایکس را داد. در مرحله بعد، به والدین بی ایمان او گفته شد که نوزاد زیبای آنها یک اختلال ژنتیکی رشد استخوان، نوعی کوتولگی، با نامی تقریبا غیرقابل تلفظ، آکندروپلازی ، دارد.
سارا کوتاه قد خواهد بود – شاید 130 سانتی متر – و در معرض خطر چندین عارضه پزشکی است که ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد، از جمله گردن و نخاع.
این بیماری نتیجه یک جهش در ژنی به نام FGRF3 بود که بدون نیاز به سابقه خانوادگی اتفاق افتاد.
یک ایمیل هفتگی با تجزیه و تحلیل مبتنی بر شواهد از بهترین محققان اروپا
“برای درمان این مشکل چه کاری می توان انجام داد؟” اولین سوالی بود که والدینش پرسیدند و از طرف من با سکوت شرم آور مواجه شد.
امید بهار
به‌عنوان یک پزشک که قرار است در اختلالات ژنتیکی استخوان متخصص باشد، به نظر من این که هیچ درمانی برای آکندروپلازی، رایج‌ترین شکل کوتولگی، به جز درمان علائم وجود ندارد، عمیقاً رضایت‌بخش نبود.
ژن ایجاد کننده این عارضه بیش از 20 سال پیش کشف شده بود و اطلاعات زیادی در مورد چگونگی تأثیر گسل ژنتیکی بر رشد استخوان آموخته شده است. از نظر درمان پیشرفت کمی داشته است. هورمون رشد انسانی آزمایش شده است، اما هیچ مزیت طولانی مدتی نداشته و خطراتی را به همراه داشته است.
با این حال، آغاز درمان احتمالی زمانی آغاز شد که کشف شد یک مولکول کوچک به نام CNP که تصور می‌شود در حفظ تعادل سدیم بدن نقش دارد، همچنین یک تنظیم‌کننده مهم رشد استخوان است. این با مسدود کردن مسیر FGFR3 مسئول آکندروپلازی عمل کرد.
شواهد بیشتری مبنی بر اینکه CNP می‌تواند نقش درمانی در آکندروپلازی داشته باشد، زمانی ارائه شد که از تزریق زیر پوستی برای اصلاح تغییرات استخوانی مدل موش مبتلا به این بیماری استفاده شد.
من به زودی از این تحقیق هیجان انگیز با پیامدهای بالقوه آن برای بیماران مبتلا به آکندروپلازی آگاه شدم. اتفاقاً با کنفرانس پزشکی دوسالانه ای که به اختلالات استخوانی در استرالیا برگزار می کردم، مصادف شد.
در حال حاضر، مولکول CNP توسط یک شرکت داروسازی به نام BioMarin پذیرفته شده و اصلاح شده است . محققان این شرکت به طرز هوشمندانه ای ساختار پروتئین آن را تغییر داده بودند تا در برابر هضم در معده مقاوم شود و نیمه عمر طولانی تری به آن بدهد. این امر امکان وسوسه انگیز تجویز را با تزریق زیر جلدی روزانه یکبار، مانند انسولین که به بیماران دیابتی داده می شود، افزایش داد.
من از آنها دعوت کردم تا آخرین داده های خود را در جلسه ما که در شمال کوئینزلند در اواسط سال 2011 برگزار شد، ارائه کنند. نتایج قانع کننده بود. آنها نشان دادند که CNP اصلاح شده به نام BMN-111، تغییرات استخوانی در جمجمه، ستون فقرات و استخوان های بلند را در موش های مبتلا به آکندروپلازی معکوس کرد.
این اولین شواهد واضحی بود که نشان می‌داد این مولکول می‌تواند یک درمان مناسب برای آکندروپلازی باشد، که با مسدود کردن سیگنال غیر طبیعی FGFR3 عمل می‌کند و اجازه می‌دهد رشد طبیعی استخوان از سر گرفته شود.
تحول آفرین
در طی 12 ماه آینده، BMN-111 روی میمون‌ها برای ارزیابی بیشتر عوارض جانبی احتمالی و تأثیر آن بر رشد استخوان، و در داوطلبان بالغ مرد سالم مورد آزمایش قرار گرفت.
در سال 2012، با همکاری نزدیک با BioMarin، شروع به استخدام کودکان 4 تا 13 ساله مبتلا به آکندروپلازی در یک آزمایش رشد شش ماهه قبل از دارو کردیم. ما با دقت اندازه گیری رشد و نسبت بدن آنها را انجام دادیم. ما این کار را انجام دادیم تا بتوانیم اثرات درمان دارویی با BMN-111 را بر رشد هر کودک در مقایسه با رشد آنها قبل از درمان دارویی ارزیابی کنیم.
این منجر به اولین کارآزمایی دارویی بالینی در کودکان مبتلا به آکندروپلازی شد. این به عنوان یک کارآزمایی افزایش دوز با برچسب باز طراحی شد که در آن فقط داروی فعال داده می شد. ما سه گروه از هشت کودک را انتخاب کردیم که هر گروه دوزهای بالاتری از BMN-111 دریافت می‌کرد. با همان میزان هیجان و ترس، اولین بیمار خود را با این دارو در اوایل سال 2013 تزریق کردم.
تا به امروز، 36 کودک در سراسر جهان این دارو را دریافت می کنند و سایت ملبورن ما، واقع در موسسه تحقیقات کودکان مرداک و بیمارستان رویال کودکان، بزرگترین مرکز است.
به نظر می رسد این دارو بی خطر است و تا به امروز هیچ عارضه جانبی جدی نداشته است، و داده های اولیه در مورد اثربخشی بسیار دلگرم کننده بوده است. تجزیه و تحلیل شش ماهه اول درمان نشان می دهد که در مقایسه با رشد شش ماهه قبل از مصرف دارو در گروه سوم، بدون عوارض جانبی جدی در این گروه، سرعت رشد 50 درصد افزایش یافته است.
بر اساس این داده‌های دلگرم‌کننده، کارآزمایی برای دو سال دیگر تمدید شده است و امید می‌رود اثرات دیگر شامل رشد بهتر استخوان‌های ستون فقرات و جمجمه، کاهش یا جلوگیری از نیاز به جراحی در این کودکان باشد.
در حالی که روزهای اولیه است، این درمان دارویی برای آکندروپلازی می تواند زندگی این کودکان را متحول کند و عوارض پزشکی آنها را به حداقل برساند. بدون نوآوری، مشارکت، شجاعت و رویاهای بزرگ از سوی همه درگیرها، به ویژه کودکان و والدین، نمی توان این کار را انجام داد. آنها به این آزمایش و مراقبت ما ایمان آورده اند.
این همچنین یک داستان موفقیت در نوآوری است، که در این زمان که نوآوری برای رفاه آینده کشور ما بسیار مهم است، بسیار مهم است. در پزشکی و علم، مشارکت تحقیقاتی با صنعت (از جمله “داروسازی بزرگ”) گاهی اوقات به عنوان کمی “محرمانه” تلقی می شود، اما بدون این روابط مهم، این داستان هرگز امکان پذیر نبود.
ایده‌های نوآورانه باید از طریق مشارکت‌های تجاری خوب به مداخلات سلامتی تغییردهنده زندگی تبدیل شوند، اخلاقی و مسئولانه اجرا شوند و سود سهام برای بیماران و سهامداران به‌طور یکسان به همراه داشته باشند.
بدون نظر