هر زمان که با تصمیمی روبهرو میشوید، طبق تعریف، با انتخابهای متعددی روبرو هستید. معمولاً یکی از آن انتخابها یا طیف کوچکی از انتخابها، گزینه معمولی است. این گزینه ای است که شما معمولاً دنبال می کنید، گزینه ای که دیگران انجام می دهند. اغلب به عنوان گزینه مناسبی در نظر گرفته می شود. در ظاهر، بدون خطر به نظر می رسد.
تفکر ضد متعارف (ACT)، طبق تعریف، در مورد رد هدفمند ایده های مرسوم به نفع ایده های غیر متعارف در سراسر فرآیند تفکر خلاق است. تصمیم گیری اغلب یک فرآیند خلاقانه در نظر گرفته نمی شود. با این وجود، اگر می خواهید به خلاق بودن عادت کنید، یک راه قدرتمند برای انجام این کار، گرفتن تصمیمات ضد متعارف است. به جای انتخاب متعارف، عمداً کاری غیر متعارف انجام دهید.
اما برای انجام این کار، ابتدا باید کاری اساسیتر انجام دهید. شما باید تصمیمات خود را زیر سوال ببرید. این مستلزم آن است که شما آگاهانه به تصمیمات خود فکر کنید، که چیز خوبی است.
مثال: تصمیمات رفت و آمد
اگر به طور معمول ماشین خود را به سمت محل کار می برید، توقف کنید و فکر کنید. این تصمیمی است که احتمالاً دیگر به آن فکر نمی کنید. اما بایستید و به آن فکر کنید. چرا با ماشین به محل کار می روید؟ ممکن است استدلال کنید که راحتتر یا سریعتر از گزینههای جایگزین است. اما اگر همه افراد شرکت شما با دوچرخه به محل کار خود بروند چه؟ در این صورت، احتمالاً دوچرخه خود را نیز خواهید برد. در واقع، ممکن است از اینکه تنها کسی باشید که یک ماشین آلاینده را به سمت پارکینگ پر از دوچرخه میراند، خجالت میکشید!
بنابراین، چرا غیر متعارف نباشیم؟ با دوچرخه به محل کار بروید. از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنید. تیغه های غلتکی را قرار دهید. دلایل منطقی خوبی برای انجام این کار وجود دارد، علاوه بر ضد متعارف بودن. تقریباً هر جایگزینی برای خودرو برای شما (ورزش) و محیط زیست (آلودگی کمتر) سالمتر است. حمل و نقل عمومی، اگرچه ممکن است بیشتر از رانندگی طول بکشد، از قضا زمان بیشتری را به روز شما اضافه می کند. به جای اینکه هر روز یک ساعت را در ماشین خود بگذرانید، بنشینید و به ترافیکی که در آن مشارکت می کنید خیره شوید، می توانید 90 دقیقه را صرف خواندن یک کتاب، گپ زدن با دوستان از طریق تلفن همراه یا نوشتن یادداشت برای رمانی کنید که همیشه قصد نوشتن آن را داشته اید. .
مثال: تصمیمات جلسه
هنگام سازماندهی یک جلسه، ممکن است فکر کنید که انتخاب های شما محدود به اتاق کنفرانس A، B یا C است. اما اینها صرفاً انتخاب های معمولی هستند. ضد متعارف باشید! می توانید جلسه را در پارک عمومی پایین جاده، در یک کافی شاپ یا در ساحل برگزار کنید. اگر میخواهید تفکر تازه را تشویق کنید، هر یک از آن گزینههای ضد متعارف مطمئناً ایدههای جدیدی را آشکار میکند. محرک های جدید الهام بخش شرکت کنندگان جلسه خواهد بود. ماهیت مخالفت با قراردادها افکار غیر متعارف را تشویق می کند.
مثال: تصمیمات شام
می خواهید یک شام با دوستان ترتیب دهید. انتخاب شما محدود به رستوران های آن منطقه یا پختن چیزی برای دوستانتان نیست. در عوض، می توانید یک بازی از آن بسازید. از همه بخواهید با مواد مورد علاقه خود به خانه شما بیایند و با هم یک شام درست کنند. یا می توانید ساندویچ درست کنید و همراه با شامپاین به ساحل ببرید. یا می توانید یک سرآشپز تایلندی یا ژاپنی یا مکزیکی استخدام کنید تا یک درس آشپزی در آشپزخانه شما انجام دهد و سپس از غذا لذت ببرید. هر یک از این گزینه های کمتر متعارف، یک شب سرگرم کننده و به یاد ماندنی را ایجاد می کند.
بهتر است با اتخاذ تصمیمات ضد متعارف، طرز فکر خود را تغییر دهید، چیزهای جدیدی را تجربه کنید و محیط روزمره خود را تغییر دهید. همه این موارد برای تقویت خلاقیت عالی هستند.
علاوه بر این، من استدلال می کنم که عادت کردن به زیر سوال بردن تصمیمات و انتخاب بر اساس بهترین، جالب ترین یا غیر متعارف ترین، صرفاً یک عادت فکری خوب است. این کاری است که سعی می کنم به طور منظم انجام دهم.
بدون نظر