سیاست نوآوری در بریتانیا نقش قرون وسطایی به خود گرفته است. به محض اینکه ما مراکز منجنیق را داریم ، فراخوانی برای پروژه های Arrow وجود دارد . این توصیه سرفصل گزارش سر اندرو ویتی به دولت در مورد نقش دانشگاه ها در محرک رشد اقتصادی است.
نوک پیکان، در استعاره ویتی، تحقیقاتی در سطح جهانی از دانشگاه‌های پیشرو است – در پشت این نکته، ما باید مؤسسات تحقیقاتی و شرکای بخش خصوصی را بسیج کنیم تا فناوری‌های جدیدی را توسعه دهیم که باعث رشد اقتصادی جدید می‌شود، شرکت‌های بریتانیایی، بزرگ و کوچک، در زنجیره های تامین جدید
پس از یک دوره طولانی که در آن سیاست صنعتی دولت های متوالی بریتانیا نداشتن سیاست صنعتی بود، بار دیگر شاهد توسعه استراتژی های بخش و شناسایی برخی فناوری ها به عنوان اولویت هستیم.
ما شاهد اهمیت بیشتری برای هیئت استراتژی فناوری، و توسعه مراکز منجنیق به عنوان مراکز فیزیکی برای تحقیقات ترجمه هستیم، که به تبدیل یافته های علمی به استفاده عملی برای سلامت مردم کمک می کند. گرافن ، فناوری سلولی و فناوری‌های اطلاعات کوانتومی به‌عنوان حوزه‌هایی مشخص شده‌اند که در آنها تحقیقات پیشرو جهانی که توسط شوراهای تحقیقاتی ما پشتیبانی می‌شوند، باید به طور هدفمند به محصولات جدید و کسب‌وکارهای جدید ترجمه شوند. اطلاعیه های جدید در بودجه مراکز جدید منجنیق در دو مورد از این حوزه ها ادامه دهنده همین مسیر است.
نه در مورد اخبار فوری نه در مورد نظرات بی اساس.
اعلامیه های بودجه دارای وجهه سیاسی بالایی هستند، اما مداخلات کوچکی در برابر تصویر بزرگی از تداوم کاهش کلی هستند.
کاهش در تحقیقات
هفته گذشته شاهد واکنش دولت به گزارش Witty بودیم که به گرمی از توصیه‌های آن استقبال کرد، در حالی که تعهدات جدید واقعی کمی برای حمایت از آنها داشت. اما هفته گذشته نیز شاهد انتشار آخرین مجموعه آمارهای ملی تحقیق و توسعه بودیم .
مجموع هزینه های تحقیق و توسعه – در بخش خصوصی، در آزمایشگاه های دولتی و در دانشگاه ها – به صورت نقدی و واقعی کاهش یافته است. به تناسب اندازه اقتصاد ما، اکنون به طور قابل توجهی کمتر از رقبای اقتصادی تثبیت شده مانند فرانسه، آلمان، ایالات متحده آمریکا و ژاپن و قدرت های اقتصادی نوظهور مانند کره و چین است.
مشکلات اقتصادی مستمر ما، با راکد بودن بهره وری و ناتوانی مداوم در تولید کالاهای قابل مبادله به اندازه کافی برای جبران راه خود در جهان، نشان می دهد که ما باید نگران این باشیم که سیستم نوآوری ما چقدر برای تبدیل علم به رشد اقتصادی موثر است.
اما این مشکل جدیدی نیست. آیا Witty Review نوعی رویکرد جدید رادیکال را نشان می دهد که ممکن است به ما در حل این مشکل پایدار کمک کند؟ یا آیا مسائل عمیق تری وجود دارد که نیاز به بازنگری اساسی تری دارد؟
استعاره «پیکان» نقش پژوهش پایه را در خط مقدم قرار می دهد. Witty Review از سنت طولانی سیاست علم و نوآوری بریتانیا پیروی می‌کند و این فرض را بر این می‌گیرد که ترجمه تحقیقات پایه قوی به رشد اقتصادی موضوعی برای بهبود ارتباط بین تحقیق و صنعت – به‌ویژه شرکت‌های کوچک و متوسط نوآورانه است. همچنین دانشگاه‌ها را تشویق می‌کند تا از مالکیت معنوی خود از طریق اسپین‌آوت حداکثر استفاده را ببرند و خروجی مستمر افراد ماهر را تضمین می‌کند.
طرف تقاضا نیاز به تقویت دارد
همه اینها ارزشمند است، اما همه چیز مربوط به بخش عرضه سیستم نوآوری است و پیام ارقام تحقیق و توسعه هفته گذشته باید این باشد که این کافی نیست. بیشتر تحقیقات بریتانیا در بخش خصوصی انجام می‌شود که در سال 2012 شاهد کاهش 2 درصدی دیگر بود.
کاهش نسبی تحقیق و توسعه کسب و کار در بریتانیا یک پدیده بلندمدت است. در دهه 1980 آغاز شد. این پدیده ای است که مختص انگلستان است.
تحقیق و توسعه تنها منبع نوآوری بخش خصوصی نیست، بلکه به عنوان معیاری برای سنجش میزان سازماندهی کسب و کار برای ایجاد محصولات و فرآیندهای جدید ارزشمند از طریق نوآوری تکنولوژیکی مهم است. کاهش شدت تحقیقات بخش خصوصی در بریتانیا سیگنالی است که مشکلات سیستم نوآوری ما را نمی‌توان صرفاً با اقدامات طرف عرضه برطرف کرد: مشکل در سمت تقاضا است.
ریشه‌های کاهش ظرفیت بریتانیا برای ارائه نوآوری‌های تکنولوژیکی با ارزش تجاری ریشه‌ای عمیق دارد و در مقاله خود من “کسری نوآوری بریتانیا و نحوه ترمیم آن” به طور عمیق‌تر تحلیل شده است . دلایل آن عبارتند از اقتصادی که با کوتاه مدت ماندگاری، اتکای بیش از حد به بخش مالی، و تاکید بر معامله به جای ایجاد کسب و کار آسیب دیده است.
برخی نشانه‌های خوشایند وجود دارد که برخی از این مشکلات در دولت به رسمیت شناخته می‌شوند، و اگر پاسخ به Witty Review متعهد به چیزهای جدید نباشد، نشانه‌های مثبتی را در نحوه تکامل تفکر در دولت نشان می‌دهد.
مسئله ای که اکنون با ما روبرو است این است که آیا مقیاس راه حل ها با مقیاس مشکلات ما مطابقت دارد یا در واقع با مقیاس فرصت هایی که فناوری های جدید می توانند ارائه دهند. عملکرد ضعیف مزمن و مستمر ما در تحقیق و توسعه – به ویژه در بخش های استراتژیک و تجاری – نشان می دهد که آنها این کار را نمی کنند.
بدون نظر