سال 2017 را شاید بتوان به عنوان سال حقایق جایگزین و اخبار جعلی به یاد آورد. حقیقت ضربه خورد و به نظر می رسید کارشناسان اعتماد عمومی را از دست دادند. وقتی دولت ترامپ اطلاعات را از وب‌سایت‌های دولتی پاک کرد ، افراد بی‌تجربه یا مخالف  را در پست‌های مرتبط با علم منصوب کرد و پست‌های مهم مشاوره‌ای را خالی گذاشت، دانشمندان احساس محاصره کردند. محققان در حال آماده شدن برای کاهش در علم با بودجه فدرال هستند.

پس علم و حامیان آن کجا را ترک کردند؟ در اینجا به پنج داستان از آرشیو خود اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد چگونه دانشمندان از جایگاه دانشمندان در این آب و هوای جدید و روش‌های مختلف برای در نظر گرفتن ارزش تحقیقات آنها برای جامعه استفاده کردند.

1. خطر برای دفاع از علم

در ماه آوریل، راهپیمایی برای علم بیش از یک میلیون معترض را در سراسر جهان بسیج کرد تا علیه آنچه آنها به عنوان حمله به علم و سیاست مبتنی بر شواهد می‌دانستند، مخالفت کنند. اما برخی از افراد در جامعه تحقیقاتی نگران این بودند که دانشمندان به عنوان حامی تلقی شوند.

امیلی وراگا، استادیار ارتباطات سیاسی در دانشگاه جورج میسون، این معما را اینگونه بیان کرد :

از یک طرف، دانشمندان تخصص مرتبطی برای مشارکت در گفتگوها در مورد سیاست عمومی دارند… از سوی دیگر، دانشمندانی که طرفدار آن هستند ممکن است خطر از دست دادن اعتماد عمومی را داشته باشند.

او نوشت که حفظ این اعتماد برای دانشمندان ضروری است، هم برای اینکه بتوانند خطرات عمومی را به درستی در میان بگذارند و هم برای حفظ بودجه عمومی برای تحقیقات.

تحقیقات وراگا و همکارانش نشان می‌دهد که دانشمندان وقتی از سیاست‌هایی بر اساس تخصص خود دفاع می‌کنند، اعتبار خود را از دست نمی‌دهند. اما بین طرفداری و جانبداری صرف تمایزی وجود دارد – اظهارات با انگیزه علم به گونه ای متفاوت دریافت می شوند تا اینکه آنها را به دلیل اعتقادات سیاسی درک کنند.

2. ابزار بلاغی آماده است

با این احساس که “جنگی علیه علم” در راه است، دانشمندان باهوش به این فکر می کنند که چگونه از کار خود دفاع کنند. لیا سکارلی، استاد ارتباطات دانشگاه واشنگتن، می‌گوید که آنها می‌توانند در حوزه بلاغت برای کمک به نحوه انتقال پیام‌های خود به دنبال کمک باشند. او نوشت:

قبل از رد کردن این توصیه به عنوان یک توسل انحرافی برای فرو رفتن در گل یا به دست گرفتن سلاح های فاسد دشمن، به خاطر داشته باشید که در دانشگاه، “لفاظی” به معنای دروغ های درجه بندی یا صرفاً کلمات بر اصل نیست.

او می گوید که این در مورد ایجاد استدلال های متقاعد کننده است که بر پایه های محکم ساخته شده است. بلاغت پردازان ارتباطات مؤثر را مطالعه می کنند – و آنها خوشحال هستند که جعبه ابزار خود را به روی دانشمندان باز می کنند.

در واقع، علم ارتباطات علم در حال تبدیل شدن به یک منطقه داغ تحقیق است، زیرا پزشکان تکنیک‌های مختلفی را برای انتشار مؤثر اطلاعات علمی دقیق بررسی و منتشر می‌کنند.

3. وقتی علم قطع می شود چه چیزی را از دست می دهید

دانشمندان همیشه در تلاش برای تامین بودجه برای تحقیقات خود هستند، و در سال اول دولت ترامپ، به نظر می‌رسید که پروژه‌های علمی به طور مداوم در بلوک کاهش بودجه بودند.

کریستوفر کین، معاون پژوهشی دانشگاه ایالتی واشنگتن، این موضوع را مطرح کرد که بودجه فدرال برای علم در نهایت اقتصاد منطقه را تقویت می‌کند ، به‌ویژه زمانی که دانشمندان دانشگاهی با کارآفرینان بخش خصوصی همکاری می‌کنند:

هزاران شرکت می توانند ریشه های خود را در تحقیقات دانشگاهی با بودجه فدرال ردیابی کنند. و از آنجایی که اکثر تحقیقات با بودجه فدرال در دانشگاه‌های تحقیقاتی آمریکا انجام می‌شود – اغلب در هماهنگی با آزمایشگاه‌های فدرال و شرکای تحقیقاتی خصوصی – این شرکت‌های فرعی اغلب در جوامع محلی خود در سراسر کشور مستقر هستند.

4. قطع پروژه های علمی به کارگران صدمه می زند

بروس واینبرگ، اقتصاددان دانشگاه ایالتی اوهایو، توضیح داد که چگونه یک مجموعه داده منحصربه‌فرد به او و همکارانش اجازه می‌دهد تا در واقع پول را برای تحقیقات علمی با بودجه فدرال دنبال کنند. با استفاده از داده‌های اداری، آن‌ها می‌توانستند همه افرادی را که برای کار بر روی یک پروژه تحقیقاتی پرداخت می‌شوند، شناسایی کنند، نه فقط تعداد معدودی را که به عنوان نویسنده در هر مقاله اوج مجله ظاهر می‌شوند.

“این ارزشمند است زیرا ما می توانیم دانشجویان و کارکنانی را شناسایی کنیم که ممکن است کمتر از اساتید و فوق دکترا مقاله بنویسند، اما مشخص می شود که بخش مهمی از نیروی کار در پروژه های تحقیقاتی تامین شده هستند. مثل این است که همه کسانی را که در یک فروشگاه خاص کار می کنند، در نظر بگیریم، نه فقط مدیر و مالک.»

اکثر افرادی که در پروژه‌های تحقیقاتی به کار می‌روند، چه در مقطع کارشناسی، چه فارغ‌التحصیلان و یا فوق‌دکتری، در مراحل آموزشی هستند.

واینبرگ خاطرنشان می‌کند که برای انجام همه این کارها، آزمایشگاه‌ها باید همه چیز را از «کامپیوتر و نرم‌افزار گرفته تا معرف‌ها، تجهیزات تصویربرداری پزشکی یا تلسکوپ‌ها، حتی موش‌ها و موش‌های آزمایشگاهی» خریداری کنند. کاهش بودجه فدرال برای علم و اثرات اقتصادی آن بسیار فراتر از ساختمان‌های علمی دانشگاه خواهد بود.

5. تحقیقات پایه قدرت ثبت اختراعات بعدی

شکاکان ممکن است تعجب کنند: مشکل بزرگ چیست؟ بنابراین، ما چند سال از تأمین مالی برخی تحقیقات اساسی فاصله می گیریم. آیا تحقیقات پایه واقعا اهمیت دارد؟ همانطور که بنجامین اف. جونز و محمد احمدپور از دانشگاه نورث وسترن بیان کردند:

دیدگاه «برج عاج» از تلاش‌های دانشگاهی نشان می‌دهد که علم یک فعالیت منزوی است که به ندرت در کاربرد عملی نتیجه می‌دهد. این ایده مرتبط است که نوآوری در بازار به ندرت به کار دانشگاه ها یا آزمایشگاه های دولتی متکی است.

اما آیا این درست است؟ برای اینکه بفهمند آیا تحقیقات پایه واقعاً منجر به پیشرفت‌های عملی قابل استفاده می‌شود، آنها مطالعه‌ای را برای بررسی ارتباط بین اختراعات قابل ثبت و تحقیقات علمی طراحی کردند. جونز و احمدپور یک نقشه به سبک «شبکه اجتماعی» ایجاد کردند که پتنت ها و مقالات علمی را با استفاده از ارجاعات مرجع در هر یک به هم متصل می کند. آنها دریافتند که:

در میان مقالات تحقیقاتی که حداقل یک استناد دریافت می کنند، 80 درصد کامل را می توان به یک پتنت آینده مرتبط کرد. در همین حال، 61 درصد از پتنت ها حداقل به یک مقاله تحقیقاتی مرتبط هستند.

پیش‌بینی اینکه کدام پروژه‌های تحقیقاتی اساسی در بازار مهم خواهند بود غیرممکن است، اما آنها نوشتند که سهم بسیار بالایی از تحقیقات علمی «پیشرفت‌های عملی قابل استفاده را به پیش می‌برد. بیشتر پیوندها غیرمستقیم هستند و راه‌های متعدد و غیرمنتظره‌ای را نشان می‌دهند که در آن تحقیقات پایه می‌تواند در نهایت نتیجه دهد.