اینترنت اشیا توجه زیادی را به خود جلب کرده و ستون های قابل توجهی اینچ ایجاد کرده است. و با این حال، با وجود تمام توجهات، تقریباً غایب باقی مانده است – اینترنت بخار افزار.

سامسونگ می‌خواهد تمام اقلام خانه شما را به اینترنت متصل کند و شرکت‌های بزرگی مانند سیسکو ، آی‌بی‌ام، و اپل همگی مایلند در هر کاری که هست درگیر شوند.

گاهی اوقات دستگاه های “هوشمند” به جای ایجاد هرگونه بهبود قابل توجه در عملکرد یا مزایای اضافی برای مصرف کننده ، واقعاً در مورد اثبات امکان بوده اند.

در نهایت آمازون، یک شرکت واقعی و غیر بخار، یک دستگاه اینترنت اشیا به نام دکمه داش تولید کرده است. تبلیغات بازاریابی که آمازون در مورد Dash ایجاد می کند تا حدودی ماهیت دنیوی خود را پنهان می کند: در حالی که دستگاه دستی Dash می تواند به طور خودکار سفارش‌ها کالاهای خانگی را با اسکن بارکدها یا از طریق تشخیص گفتار ارسال کند، دکمه Dash کوچک است. فوب دکمه ای برای نگه داشتن مثلاً در کنار ماشین لباسشویی برای سفارش یک محصول واحد مانند پودر لباسشویی با یک پرس. با استفاده از شبکه Wi-Fi خانگی برای اتصال به وب‌سایت آمازون، دستگاه سفارش را انجام می‌دهد و تحویل را ترتیب می‌دهد، با جزئیات پرداخت و آدرس از قبل به عنوان بخشی از حساب Amazon Prime صاحبخانه.

برای حفظ لبه، به سرعت حرکت کنید

دش برای آمازون لزوما حرکت شگفت انگیزی نیست. این همان شرکت تجارت الکترونیکی است که سیستم سفارش “1-Click” را ایجاد کرد و حتی آن را در سال 1997 در ایالات متحده ثبت کرد (با تحقیر بزرگ)، اگرچه این حق اختراع 14 سال بعد در اروپا رد شد.

به عنوان سلاح دیگری در زرادخانه آمازون که شامل قیمت‌گذاری رقابتی، زنجیره‌های تامین کارآمد تحویل و انتخاب عظیم سهام است، کاهش فرآیند خرید به ساده‌ترین عنصر یک عنصر آشکار در مزیت رقابتی آمازون است. حفظ این مزیت مستلزم داشتن چشم‌انداز، آمادگی و توانایی کافی برای ریسک‌پذیری به منظور پیاده‌سازی پیشرفت‌های فن‌آوری جدید در زمینه خرده‌فروشی در صورت بروز فرصت‌ها است.

این ریسک گاهی اوقات می تواند پاداش های قابل توجهی را برای شرکت به همراه داشته باشد. به عنوان مثال آمازون به سرعت به رشد ابر برای تجارت پاسخ داد، با وب سرویس آمازون خود که اکنون یکی از پیشروترین خدمات رایانش ابری و ذخیره سازی است – آمازون را به عنوان یک شرکت فناوری پیشرو، نه فقط یک فروشگاه، تأیید می کند. از سوی دیگر، سیستم توصیه آمازون Grapevine نیز گواه این بود که گاهی اوقات شرکت کند عمل می کند یا ممکن است بازار را به کلی از دست بدهد .

“آینده ای” که قدیمی تر از آن چیزی است که فکر می کنید

یک دستگاه اینترنت اشیا مانند دکمه Dash نسبتا پیش پا افتاده است. در گذشته تلاش‌های بلندپروازانه‌تری برای ساده‌سازی خرید مواد غذایی وجود داشته است. برای مثال اینترنت دیجیتال DIOS ال‌جی – یخچال اینترنتی اصلی – در سال 2000 وارد بازار شد، اما “یخچال هوشمند” نتوانست توجه مصرف کنندگان را جلب کند. این ثابت می‌کند که این فناوری برای مدتی وجود داشته است، اما تمایل مصرف‌کنندگان به پذیرش این سطح از اتوماسیون بسیار طولانی‌تر طول کشیده تا تکامل یابد.

Dash نیز واقعاً پتانسیل کامل اینترنت اشیاء را نشان نمی‌دهد، زیرا همچنان به تعامل انسانی – فشار دادن دکمه – برای ثبت سفارش نیاز دارد. در نهایت، آیا دستگاه ها نباید نیازهای دنیوی مانند ذخیره مجدد پودر لباسشویی را خودکار کنند، نه فقط ساده کنند؟ اگرچه از نظر فنی امکان پذیر است، اما این درجه از اتوماسیون (وعده یخچال های اینترنتی) برای اکثر مصرف کنندگان یک گام بسیار دور باقی می ماند و Dash مصالحه قابل قبولی است.

گاهی اوقات اولین نمونه‌های محصولاتی که یک فناوری جدید و نوآورانه را نشان می‌دهند ممکن است فراتر از خواسته‌ها و حتی مهارت‌های مصرف‌کنندگان بالقوه یا فراتر از آمادگی آنها برای تعامل با آن باشد. دستگاه‌های جدیدتر مطمئناً ساده‌تر و در دسترس‌تر از یخچال اینترنتی هستند و شاید از نظر تجاری نیز مقرون به صرفه‌تر باشند. گام‌های اول – گام‌های کوچک، اما با این وجود گام‌ها – به سمت یک پتانسیل کامل‌تر تکامل‌یافته. اما اگر می خواهید بینشی در مورد آینده داشته باشید، کافی است به گذشته برگردید.